De Kracht van Transdisciplinaire Behandeling: Exposure Therapie en ACT bij Chronische Pijn

Chronische pijn blijft een van de meest uitdagende aandoeningen in de klinische praktijk. Een transdisciplinaire aanpak, die zowel exposure therapie als Acceptance and Commitment Therapy (ACT) omvat, blijkt bijzonder effectief te zijn.

Tijdens een recent symposium over deze behandelmethoden werd het boeiend duidelijk hoe deze veelzijdige benadering zich heeft ontwikkeld, met notabene historische wortels in Hoensbroek, Adelante.

Opvallend was de belangrijke rol van Nederlandse onderzoekers tijdens het symposium, die waardevolle inzichten deelden over de ontwikkeling van exposure therapie en ACT bij de behandeling van chronische pijn. Hun presentaties onderstreepten innovatieve strategieën en benadrukten het belang van exposure en ACT in het bevorderen van psychologische flexibiliteit en acceptatie.

Het Fear-Avoidance Model en Chronische Pijn

Een centraal thema tijdens het symposium was het fear-avoidance model (Johan Vlaeyen, 2000), dat uitlegt hoe pijn kan leiden tot angst, wat op zijn beurt vermijding van bewegingen of dagelijkse activiteiten veroorzaakt. Deze vermijding verergert uiteindelijk de pijnervaring en creëert een vicieuze cirkel.

Onderzoekers uit Duitsland, de Verenigde Staten, Zweden en Nederland legden duidelijk de nadruk op de sociale impact van vermijdingsgedrag en toonden aan hoe het terugtrekken uit dagelijkse activiteiten—met name sociale interacties—kan leiden tot toenemende invaliditeit en de fysieke en psychologische pijnmechanismen verder kan versterken.

Deze transdisciplinaire invalshoek benadrukt het belang van expertise uit verschillende velden. Chronische pijn vraagt niet alleen om medische en psychologische interventies, maar ook om fysieke revalidatie en sociale ondersteuning. Door samen te werken met verschillende disciplines—van fysiotherapie en psychologie tot zelfs de medische fysica—kunnen zorgverleners een holistische behandeling bieden die alle aspecten van de pijnervaring van de patiënt omvat.

Tinnitus, Gehoorverlies en Sociale Isolatie: Een Transdisciplinaire Verbinding

Als klinisch fysicus gespecialiseerd in de audiologie en tinnitusmanagement zie ik opvallende parallellen tussen de modellen van chronische pijn en de ervaringen van tinnituspatiënten. Veel tinnituspatiënten vertonen vergelijkbaar vermijdingsgedrag, waarbij ze sociale situaties vermijden door frustraties of communicatieproblemen. Net als bij chronische pijn verergert deze sociale terugtrekking hun situatie, waardoor een voortdurende cyclus van isolatie en verergerde symptomen ontstaat (Cima, Vlaeyen, 2011).

https://kennisnet.vgct.nl/factsheet-tinnitus/

Bij de behandeling van tinnitus is dan ook een transdisciplinaire aanpak eveneens essentieel. Diverse zorgprofessionals moeten samenwerken om zowel de fysieke symptomen als de emotionele en sociale gevolgen van tinnitus aan te pakken.

Het Belang van Diagnostiek in een Holistische Aanpak

Ondanks de vooruitgang die we boeken in het aanpakken van pijn- en tinnitusklachten, blijft het cruciaal om exposure therapie en ACT niet als losstaande behandelingen te zien. Als audioloog wil ik bijvoorbeeld voorkomen dat een uitgebreide behandeling doorlopen wordt om klachten te verlichten, om er uiteindelijk achter te komen dat de oorzaak een simpele cerumenprop in de gehoorgang was. Dit benadrukt het belang van grondige diagnostiek bij elke patiënt. Alleen door een gedetailleerd en volledig begrip van de oorzaak van de klachten kunnen we de juiste behandelingen inzetten en effectief resultaten bereiken.

Een Holistische, Transdisciplinaire Benadering van Pijn en Vermijding

Het symposium benadrukte dat vermijding—of dit nu verband houdt met chronische pijn of tinnitus—verregaande sociale en psychologische consequenties heeft. Een transdisciplinaire benadering van behandeling is van cruciaal belang, omdat het zorgverleners in staat stelt om meer uitgebreide, op maat gemaakte zorg te bieden. De nadruk van ACT op acceptatie en deelname aan waardevolle activiteiten, ondanks ongemak, sluit perfect aan bij dit holistische kader.

Onderzoekers uit verschillende disciplines, waaronder dus vooral Nederland, benadrukten het belang van het doorbreken van de vicieuze cirkel van angst en vermijding door middel van samenwerking. Door de krachten te bundelen, kunnen we patiëntgerichte zorgplannen ontwikkelen die zowel de fysieke, emotionele als sociale aspecten van chronische pijn en tinnitus aanpakken.

Hulde aan de Organisatie

Naast de inhoudelijke diepgang was de organisatie van het symposium van uitzonderlijk hoge kwaliteit. Zowel de logistieke aspecten als de zorgvuldige planning van de presentaties zorgden voor een inspirerende en vlot verlopende bijeenkomst. Hulde aan de organisatie voor het samenbrengen van een transdisciplinair gezelschap dat de grenzen van kennis en samenwerking verlegde in het belang van de patiëntenzorg.

Academische Werkplaats Revalidatie Limburg

Het symposium werd georganiseerd door de Academische Werkplaats Revalidatie Limburg waarin wordt samengewerkt met de vakgroep revalidatiegeneeskunde van de faculteit ‘Health, Medicine and Life Sciences’ van de Universiteit Maastricht, de Hogeschool Zuyd,  Adelante Groep en de sectie Experimentele Gezondheidspsychologie van de  faculteit ‘Psychology and Neuroscience’. Het doel van deze samenwerking is kennis te ontwikkelen, te implementeren en te delen, met als doel de revalidatiezorg en opleiding voor revalidatiezorgprofessionals volgens de laatste wetenschappelijke standaard te laten verlopen.

Waarom Menselijkheid De Sleutel Is Tot Echte Verandering?

Vandaag wil ik graag een ervaring delen die me diep heeft geraakt en die ik niet alleen als een persoonlijke reflectie zie, maar ook als een belangrijke boodschap voor iedereen die zich inzet voor verandering in deze wereld.

Het begon allemaal met een verzoek om te stemmen op Sandra Ballij, een inspirerende ondernemer die genomineerd is voor Changemaker 2024.

Ik ontving een bericht van Sandra waarin zij vroeg om mijn stem. Het bericht begon met de woorden “Ik hoop dat alles goed met je gaat” – woorden die op het eerste gezicht persoonlijk en oprecht lijken, maar die ik in talloze andere berichten heb gelezen. Het viel me op dat er een bepaalde afstandelijkheid in het bericht zat, alsof het niet helemaal van een mens kwam. Ik kreeg het vermoeden dat dit bericht misschien niet door Sandra zelf was geschreven, maar door een AI, zoals ChatGPT. Dit gevoel van onpersoonlijkheid zette me aan het denken.

Het Belang Van Echt Menselijk Contact

In een wereld waarin technologie steeds meer de norm wordt, vraag ik me af: wat verliezen we als we het menselijke aspect uit ons contact halen? Natuurlijk, AI kan efficiënt zijn en ons leven op vele manieren verbeteren. Maar in ons streven naar vooruitgang, mogen we niet vergeten dat echte verandering begint bij echte connecties.

Ik besloot om niet meteen te stemmen, maar eerst te onderzoeken wie Sandra Ballij echt is. Een simpele Google-zoekopdracht leidde me naar een interview waarin haar ware visie en passie duidelijk werden. Het was pas toen ik haar woorden las, haar verhaal voelde, dat ik echt begreep wat voor een krachtige changemaker zij is.

Sandra is niet zomaar een ondernemer; ze is iemand die haar talenten inzet om de wereld beter te maken. Ze streeft ernaar dat mensen gezien en gehoord worden, dat ze groeien en hun potentieel benutten om een positieve impact te hebben op de samenleving. Dit raakte me diep, want dat is precies waar ik zelf ook naar streef.

Mijn Eigen Missie

Als blogger en ondernemer zet ik me in voor mensen die zich buitengesloten voelen, voor degenen die in een land wonen dat niet het hunne is, door cultuurverschillen niet gehoord en gezien worden, erger nog buitengesloten worden, voor zij die worstelen met beperkingen die het moeilijker maken om er bij te horen. Mijn doel is om wegen te vinden om via ondernemerschap een verschil te maken. Ik wil dat mijn werk mensen helpt zich wel gezien en gehoord te voelen. Daarom was mijn initiële schrikreactie op het geautomatiseerde bericht zo intens – het voelde alsof het menselijke aspect verloren ging.

Mijn stem ging uiteindelijk naar Sandra, niet vanwege het AI-gegenereerde verzoek, maar vanwege haar echte verhaal, haar echte impact. Dit is de kern van mijn boodschap: als we echt willen veranderen, moeten we elkaar blijven zien en horen als mensen. Technologie kan een hulpmiddel zijn, maar het mag nooit de menselijke connectie vervangen.

Maar in het schrijven van dit blog besef ik ook dat technologie, wanneer goed gebruikt, een krachtig instrument kan zijn om deze wereld beter te maken. Wat als we de technologie die ons gegeven is, gebruiken om levens te verbeteren in plaats van te vernietigen? Wat als we de middelen en technieken die nu naar militaire doelen gaan, zouden inzetten voor de gezondheidszorg, voor technologie die doven weer laat horen en blinden weer laat zien? Het is allemaal mogelijk, zolang we de juiste keuzes maken.

Stel je eens een wereld voor waarin we de enorme budgetten die nu aan bommen en raketten worden besteed, zouden gebruiken om mensen te genezen en levens te verbeteren. Wat als de grenzen die we nu verdedigen met wapens, zouden verdwijnen en we ons in plaats daarvan richten op het opheffen van de grenzen die mensen scheiden van kansen, gezondheid en welzijn? Dit is geen utopie; dit is een realiteit die we kunnen creëren als we onze prioriteiten verschuiven.

Een Oproep Tot Reflectie

Ik hoop dat Sandra deze prijs wint, niet alleen omdat ze het verdient, maar ook omdat ze een stem is voor echte verandering. Een verandering die begint bij onszelf, bij onze keuze om menselijk te blijven in een steeds meer geautomatiseerde wereld.

Laten we ons herinneren dat het niet alleen gaat om groei, maar om groei met een doel. Groei die de menselijkheid behoudt. Laten we streven naar een wereld waarin technologie ons ondersteunt, maar waarin de kern van ons handelen altijd gedreven wordt door oprechte, menselijke connecties.

Ik roep mijn volgers op om na te denken over waar ze hun stem aan geven, om te zoeken naar de echte verhalen achter de verzoeken die ze ontvangen. Want het is pas wanneer we de mens achter de technologie zien, dat we echte verandering kunnen realiseren. Sandra Ballij is zo’n mens, en daarom steun ik haar van harte.

Laten we samen blijven werken aan een wereld waarin ieder mens gezien en gehoord wordt. Stem op Sandra Ballij voor Changemaker 2024 via deze link.

Tot slot wil ik nog vermelden dat ik dit blog en de oproep om te stemmen heb geschreven met behulp van ChatGPT, maar de inhoud komt volledig voort uit mijn eigen hart, mijn ervaringen en menselijke gevoelens. Dit is de kern van het blog: het menselijke aspect blijft het belangrijkst, zelfs in een wereld die steeds meer door technologie gedreven wordt. Samen kunnen we deze technologie inzetten om de wereld echt beter te maken. Laten we de middelen die nu naar wapens en oorlog gaan, ombuigen naar gezondheid en welzijn voor iedereen.

Changemakers zoals Sandra Ballij laten zien dat dit mogelijk is – laten we ze steunen en samen het verschil maken.