Een Warm Welkom: Het Verhaal van Marjan en Sadia

Bij binnenkomst in de hal van Adelante worden de bezoekers verwelkomd door de geur van verse koffie, thee en heerlijke Limburgse vlaai. Marjan en Sadia staan samen achter een tafel, klaar om de gasten van het symposium hartelijk te ontvangen. Terwijl Marjan glimlachend koffie inschenkt, vraagt Sadia met een vriendelijke toon: “Mag ik u koffie of thee aanbieden?” Hun oprechte warmte en gastvrijheid zorgen ervoor dat iedereen zich meteen welkom voelt. Dit lijkt misschien een klein gebaar, maar het zet de toon voor een middag waarin niet alleen kennis, maar ook menselijk contact centraal staat.

De Kracht van Een Eerste Glimlach

Marjan en Sadia werken normaal gesproken in het restaurant van Adelante, maar vandaag dragen ze op een andere manier bij. Ze zijn trots om een deel van dit evenement te mogen zijn. Sadia helpt niet alleen met het inschenken van de koffie, maar maakt ook praatjes met de bezoekers. Haar nieuwsgierigheid naar tinnitus en wat het audiologisch centrum precies doet, is duidelijk merkbaar. “Het voelt goed om iets te kunnen bijdragen,” zegt ze met een warme glimlach. Door hun oprechte betrokkenheid en aandacht voelen de bezoekers zich meteen op hun gemak, en dit zorgt ervoor dat de middag op een open en toegankelijke manier van start kan gaan.

Het Welkomswoord: Wat We Samen Hebben Opgebouwd

Na het warme welkom door Marjan en Sadia begint de middag officieel met een woord van Tom Niesten, directeur van het audiologisch centrum, en Marinka Tomic, namens de commissie van Stichting Hoormij Limburg. Zij onderstrepen hoe waardevol de samenwerking tussen Adelante en Stichting Hoormij is en wat we samen hebben bereikt in de regio. Tom spreekt trots over het feit dat er geen wachtlijsten meer zijn voor tinnitusbehandelingen, iets wat in veel andere regio’s nog steeds een groot probleem is. Marinka benadrukt de nauwe samenwerking met de patiëntenvereniging, die ervoor zorgt dat mensen met gehoorklachten snel de juiste zorg kunnen vinden. Samen hebben we een zorgtraject opgebouwd dat mensen daadwerkelijk helpt op een moment dat ze het nodig hebben.

Een Middag van Kennis en Verbinding

Het symposium biedt naast het informatieve programma vooral ook ruimte voor ontmoeting en gesprek. Terwijl bezoekers luisteren naar presentaties over tinnitus, hyperacusis en misofonie, Laag Frequent Geluid hinder, staan collega’s van audiologie en communicatie klaar om vragen te beantwoorden en in gesprek te gaan met de aanwezigen. De laagdrempelige sfeer zorgt ervoor dat mensen zich vrij voelen om hun eigen ervaringen te delen en om advies te vragen over hun situatie.

Een bijzonder moment van de middag is het persoonlijke verhaal van Mariejet Konings, een ervaringsdeskundige, die vertelt over haar lange weg naar de juiste zorg. Haar verhaal over onzekerheid, het wachten op antwoorden en uiteindelijk het vinden van de juiste hulp, raakt de aanwezigen. Het leidt tot open gesprekken in de zaal, waarbij bezoekers hun eigen vragen en aanvullingen delen. Lotgenoten geven elkaar tips en advies, en de deskundigen van Adelante ondersteunen met waardevolle inzichten.

Lotgenoten en Deskundigheid Hand in Hand

De openheid van de bezoekers zorgt ervoor dat er waardevolle uitwisselingen ontstaan. Mensen die eerder ons tinnitusprogramma hebben gevolgd, delen hun ervaringen en beseffen dat het omgaan met gehoorklachten een continu proces is. Ze vertellen hoe belangrijk het is om nieuwe wegen te blijven zoeken en anderen daarbij te ondersteunen. Dit lotgenotencontact, gecombineerd met de expertise van ons team, zorgt voor een middag waarin kennis en menselijke steun hand in hand gaan.

Onze collega’s staan verspreid over de locatie en beantwoorden vragen op een laagdrempelige manier. Hun aanwezigheid en bereidheid om te luisteren zorgen ervoor dat bezoekers zich gehoord voelen. Het menselijke aspect van zorg komt hier sterk naar voren: het gaat niet alleen om informatie, maar om het bieden van een omgeving waarin mensen zich begrepen en gesteund voelen.

Dankbaarheid en Verbinding

Na afloop van de presentaties is er tijd voor een borrel met kleine snacks en drankjes. De ontspannen sfeer zorgt ervoor dat mensen blijven napraten over de onderwerpen die eerder op de dag zijn besproken. Bezoekers bedanken ons, maar ook elkaar, voor de waardevolle gesprekken en de steun die ze hebben ontvangen. De dankbaarheid en verbinding zijn overal voelbaar.

Wat begon met een hartelijk welkom door Marjan en Sadia, is uitgegroeid tot een middag van diepe verbondenheid en begrip. Het lijkt misschien een klein gebaar, maar het aanbieden van een kopje koffie of thee bij binnenkomst heeft de deuren geopend voor gesprekken die voor velen van onschatbare waarde zijn.

Een Moment van Reflectie

Aan het einde van de middag besef ik opnieuw hoe belangrijk het menselijke aspect is in alles wat we doen. Het welkomswoord van Tom Niesten en Marinka Tomic herinnerde ons eraan hoe waardevol de samenwerking tussen Adelante en Stichting Hoormij is. We hebben een zorgnetwerk opgebouwd waarin mensen snel de juiste hulp kunnen vinden, zonder dat ze op lange wachtlijsten terechtkomen. Maar net zo belangrijk zijn de kleine, persoonlijke momenten die ervoor zorgen dat mensen zich echt gezien en gehoord voelen.

Na afloop spreek ik Marjan en Sadia nog even persoonlijk aan. Ik vertel hen hoe belangrijk hun bijdrage is geweest. Hun glimlach en oprechte betrokkenheid hebben ervoor gezorgd dat de bezoekers zich welkom voelden. Het zijn die kleine momenten van contact die het verschil maken, en ik wil dit graag met anderen delen. Met hun toestemming maak ik een foto van ze, om die op de socials te plaatsen. Ik vertel hen dat ik hun verhaal wil verwerken in een blog, zodat iedereen kan zien hoe waardevol hun bijdrage is. Die glimlach van hen, die warmte waarmee ze iedereen begroetten, is van onschatbare waarde voor het succes van de middag.

Marjan, Sadia en onze collega’s hebben laten zien hoe een warm welkom en oprechte aandacht de basis vormen van goede zorg. Deze middag heeft ons allemaal doen inzien dat het menselijke contact van onschatbare waarde is. Een simpele glimlach en een luisterend oor kunnen het verschil maken. Het zijn die kleine gebaren die ervoor zorgen dat mensen zich verbonden voelen en dat zorg niet alleen effectief, maar ook menselijk is.

Horen is meer dan enkel de oren: Het onzichtbare effect van gehoorverlies

Gehoorverlies wordt vaak gezien als een probleem dat zich beperkt tot de oren, maar de impact ervan gaat veel verder dan dat.

Ons gehoor stelt ons in staat om meer dan alleen geluiden waar te nemen; het is essentieel voor sociale interacties, emotionele verbindingen, en ons algehele welzijn. Wanneer iemand minder goed hoort, ontstaan er niet alleen praktische problemen in communicatie, maar worden ook diepere sociale en emotionele lagen geraakt. Met mijn motto, “horen is meer dan enkel de oren,” wil ik benadrukken dat gehoorverlies veel meer invloed heeft dan we vaak beseffen.

In deze blog deel ik twee krachtige voorbeelden van mensen in mijn praktijk die worstelen met gehoorverlies en de complexe, soms pijnlijke gevolgen ervan in hun dagelijks leven.

Voorbeeld 1: De verborgen strijd van een vrouw met gehoorverlies

Een kennis van mij, 60 jaar jong en nog volop werkzaam, heeft al geruime tijd te maken met gehoorverlies. Hoewel slechthorendheid in haar familie voorkomt, heeft ze haar eigen gehoorproblemen jarenlang proberen te verbergen. Dit is iets wat veel mensen doen: ze ontwikkelen strategieën om hun slechthorendheid te maskeren, zoals het gesprek domineren om te voorkomen dat ze iets moeten verstaan.

Ze gaf toe dat het luisteren naar gesprekken, vooral op haar werk, steeds meer energie kost. Ze vermijdt zelfs de koffieruimte, omdat het te moeilijk is om daar gesprekken te volgen. Dit toont hoe gehoorverlies niet alleen fysieke beperkingen met zich meebrengt, maar ook leidt tot isolatie en een gevoel van vermoeidheid en stress. Het heeft een directe impact op haar welzijn en haar sociale leven.

Na enig aandringen heeft ze uiteindelijk een gehoortest gedaan, waaruit bleek dat ze aan beide oren een verlies van 50 decibel heeft. Dit is aanzienlijk en verklaart de moeite die ze heeft met het volgen van gesprekken. Toch blijft ze aarzelen om een hoortoestel te proberen. Dit is een veelvoorkomend patroon: gemiddeld wachten mensen zeven jaar voordat ze gehoorhulp zoeken, zelfs wanneer de noodzaak duidelijk is. Voor haar is het vooruitzicht van een hoortoestel confronterend, maar ik hoop dat ze binnenkort de proefperiode aandurft en ontdekt hoeveel verschil het kan maken. Een nieuwe wereld zal voor haar open gaan.

Voorbeeld 2: Gehoorverlies binnen een relatie

Een ander voorbeeld dat ik wil delen, is een vrouw van 80 jaar met eveneens een gehoorverlies van 50 decibel aan beide oren. Ze lijdt bovendien aan beginnende dementie, wat de communicatie extra uitdagend maakt. Haar gehoorverlies is merkbaar in elke toonsoort, wat betekent dat ze over het hele spectrum van geluiden moeite heeft om goed te horen. Dit maakt het voor haar en haar echtgenoot, die ook aanwezig was tijdens ons gesprek, bijzonder lastig om thuis met elkaar te communiceren.

Haar echtgenoot vertelde me hoe vaak gesprekken eindigen in frustratie. Ze praten regelmatig vanuit verschillende kamers, waardoor ze elkaar simpelweg niet kunnen horen. Dit zorgt voor veel misverstanden en ongemak, iets wat hun relatie steeds meer onder druk zet. Gehoorverlies kan, zonder dat we het doorhebben, een bron van spanning worden binnen relaties, omdat de natuurlijke, spontane communicatie zo verstoord raakt.

Tijdens het gesprek probeerde ik mevrouw uit te leggen hoe groot de invloed van haar gehoorverlies is, zowel voor haarzelf als voor haar man. Maar ondanks de duidelijke signalen van gehoorproblemen, gaf ze aan nog goed genoeg te horen en wees ze mijn advies voor een hoortoestel af. Voor haar was een hoortoestel iets voor “oudere mensen,” en ze voelde zich nog te jong om die stap te nemen. Haar man, die zichtbaar gefrustreerd was, gaf aan dat dit koppigheid van haar kant was en wenste me veel succes met het overtuigen van zijn vrouw.

Hoewel ik erin slaagde om haar een recept voor een hoortoestel mee te geven, bleek enkele weken later dat ze alle afspraken had geannuleerd. Toen ik haar echtgenoot belde, klonk hij teleurgesteld en gefrustreerd. De communicatieproblemen waren nog steeds aanwezig en hij gaf aan dat zijn geduld op begon te raken. Het is schrijnend om te zien hoe gehoorverlies niet alleen de persoon zelf raakt, maar ook hun directe omgeving.

In overleg met haar echtgenoot hebben we een nieuwe afspraak gepland. Dit keer wil ik een andere aanpak proberen: ik ga haar laten ervaren hoe veel verschil een auditieve versterker kan maken door haar een hoofdtelefoon op te zetten tijdens ons gesprek. Hopelijk ervaart ze dan zelf hoe duidelijker en rustiger het gesprek verloopt, en helpt dit haar over de drempel heen. Stap voor stap probeer ik haar te overtuigen dat een hoortoestel niet alleen nodig is, maar ook een verbetering kan zijn voor haar kwaliteit van leven en haar relatie.

Gehoorverlies: Een stille sluipmoordenaar van welzijn en relaties

Deze twee voorbeelden illustreren dat gehoorverlies niet slechts een fysiek probleem is, maar dat het diep doordringt in iemands leven. Het beïnvloedt sociale interacties, relaties, en het algehele gevoel van welzijn. Voor de persoon zelf leidt het vaak tot vermoeidheid, isolatie en frustratie, maar de impact is even groot voor de mensen om hen heen. De partners, kinderen, vrienden en collega’s van slechthorenden merken de gevolgen ook in hun dagelijkse communicatie en kunnen daardoor zelf ook onder druk komen te staan.

Gehoorverlies wordt vaak te lang genegeerd, soms wel zeven jaar voordat mensen daadwerkelijk actie ondernemen. Het stigma rondom hoortoestellen, de angst voor ouderdom, of simpelweg de ontkenning van het probleem, zorgt ervoor dat veel mensen deze belangrijke stap uitstellen. Maar zoals deze voorbeelden laten zien, is het van cruciaal belang om gehoorverlies vroegtijdig aan te pakken en niet weg te schuiven.

Horen is meer dan enkel de oren. Het vormt de brug naar de wereld om ons heen en de mensen die belangrijk voor ons zijn. Het negeren van gehoorverlies betekent dat deze brug langzaam afbrokkelt. Laten we gehoorverlies serieus nemen en mensen aanmoedigen om tijdig hulp te zoeken, zodat ze kunnen blijven deelnemen aan het volle leven.