¿Qué dice usted?

“¿Qué dice usted? Frappe latte o frappuccino?” denk ik dat ze vraagt. Haar lippen bewegen en ik probeer de woorden die ze spreekt in mijn hoofd te vormen. Zij begrijpt mij niet, ik versta geen woord van wat zij zegt. Grote platen plexiglas tussen ons blokkeren sowieso de geluidsgolven, waardoor communicatie bijna onmogelijk wordt.

De Spaanse klant voor me had hetzelfde probleem. Hij moest met gebaren en aanwijzingen, alsof hij een spelletje Hints speelde, duidelijk maken wat zijn bestelling was.

Op vakantie zijn in een ander land, met een andere taal, maakt communicatie al een uitdaging, laat staan als dan ook nog geluid minder goed binnen komt.

Hier op Mallorca zie ik op veel plekken nog steeds plexiglazen platen hangen bij de kassa’s, een overblijfsel uit het Corona-tijdperk denk ik.

Het voelt elke keer weer alsof we in een of ander gehoorexperiment zijn beland, bedoeld om ons te laten ervaren hoe het is om slechthorend te zijn. Hoeveel inspanning het kost om jezelf verstaanbaar te maken in zo’n barre akoestische omgeving. Hoeveel gebaren, woorden, aanwijzingen en gezichtsuitdrukkingen zijn nodig om informatie over te brengen?

Dit is zo’n moment waarin we een ACT-principe kunnen toepassen: het accepteren van de realiteit zoals die is, zonder ertegen te vechten. In plaats van te blijven haken in frustratie of ongemak, kunnen we onszelf afvragen: hoe kan ik op een waardevolle manier reageren, zelfs in deze lastige situatie?

Misschien betekent dat dat we onze creativiteit moeten gebruiken. Moeten we schrijven in plaats van spreken? Misschien via de mobiele telefoon onze bestelling doorgeven? Of gebaren gebruiken in plaats van woorden?

Het lijkt erop dat face-to-face communicatie steeds moeilijker wordt. Misschien worden de tips die we normaal gesproken aan slechthorenden geven nu voor iedereen nuttig. Daarom hier een paar van de meest gangbare:

Kijk elkaar aan en maak eerst oogcontact. Begin gewoon met “Hallo.” Dat herkent iedereen 😊.

Articuleer duidelijk. We halen veel informatie uit het mondbeeld; de visuele input is vaak sterker dan de auditieve. Het McGurk-effect laat dit duidelijk zien.

Ga naar elkaar toe als het nodig is om informatie in detail te kunnen doorgeven.

Welke tips heb jij nog?

Laten we de uitdagingen van nieuwe manieren van communiceren accepteren en ons richten op wat we wel kunnen doen om verbinding te maken, zelfs als het moeilijk is. Dit is een kans om bewust en aanwezig te blijven en om te leren hoe we effectief kunnen communiceren, ongeacht de omstandigheden.

Dit element voegt een ACT-perspectief toe door te benadrukken hoe acceptatie en het richten op wat waardevol is, kan helpen in uitdagende situaties.

“A mal tiempo, buena cara.”

Dit gezegde betekent letterlijk “Bij slecht weer, een goed gezicht”.😊 Het past goed bij de boodschap van acceptatie en positief reageren op uitdagingen die op ons levenspad zo voorbij komen.

Waarom Menselijkheid De Sleutel Is Tot Echte Verandering?

Vandaag wil ik graag een ervaring delen die me diep heeft geraakt en die ik niet alleen als een persoonlijke reflectie zie, maar ook als een belangrijke boodschap voor iedereen die zich inzet voor verandering in deze wereld.

Het begon allemaal met een verzoek om te stemmen op Sandra Ballij, een inspirerende ondernemer die genomineerd is voor Changemaker 2024.

Ik ontving een bericht van Sandra waarin zij vroeg om mijn stem. Het bericht begon met de woorden “Ik hoop dat alles goed met je gaat” – woorden die op het eerste gezicht persoonlijk en oprecht lijken, maar die ik in talloze andere berichten heb gelezen. Het viel me op dat er een bepaalde afstandelijkheid in het bericht zat, alsof het niet helemaal van een mens kwam. Ik kreeg het vermoeden dat dit bericht misschien niet door Sandra zelf was geschreven, maar door een AI, zoals ChatGPT. Dit gevoel van onpersoonlijkheid zette me aan het denken.

Het Belang Van Echt Menselijk Contact

In een wereld waarin technologie steeds meer de norm wordt, vraag ik me af: wat verliezen we als we het menselijke aspect uit ons contact halen? Natuurlijk, AI kan efficiënt zijn en ons leven op vele manieren verbeteren. Maar in ons streven naar vooruitgang, mogen we niet vergeten dat echte verandering begint bij echte connecties.

Ik besloot om niet meteen te stemmen, maar eerst te onderzoeken wie Sandra Ballij echt is. Een simpele Google-zoekopdracht leidde me naar een interview waarin haar ware visie en passie duidelijk werden. Het was pas toen ik haar woorden las, haar verhaal voelde, dat ik echt begreep wat voor een krachtige changemaker zij is.

Sandra is niet zomaar een ondernemer; ze is iemand die haar talenten inzet om de wereld beter te maken. Ze streeft ernaar dat mensen gezien en gehoord worden, dat ze groeien en hun potentieel benutten om een positieve impact te hebben op de samenleving. Dit raakte me diep, want dat is precies waar ik zelf ook naar streef.

Mijn Eigen Missie

Als blogger en ondernemer zet ik me in voor mensen die zich buitengesloten voelen, voor degenen die in een land wonen dat niet het hunne is, door cultuurverschillen niet gehoord en gezien worden, erger nog buitengesloten worden, voor zij die worstelen met beperkingen die het moeilijker maken om er bij te horen. Mijn doel is om wegen te vinden om via ondernemerschap een verschil te maken. Ik wil dat mijn werk mensen helpt zich wel gezien en gehoord te voelen. Daarom was mijn initiële schrikreactie op het geautomatiseerde bericht zo intens – het voelde alsof het menselijke aspect verloren ging.

Mijn stem ging uiteindelijk naar Sandra, niet vanwege het AI-gegenereerde verzoek, maar vanwege haar echte verhaal, haar echte impact. Dit is de kern van mijn boodschap: als we echt willen veranderen, moeten we elkaar blijven zien en horen als mensen. Technologie kan een hulpmiddel zijn, maar het mag nooit de menselijke connectie vervangen.

Maar in het schrijven van dit blog besef ik ook dat technologie, wanneer goed gebruikt, een krachtig instrument kan zijn om deze wereld beter te maken. Wat als we de technologie die ons gegeven is, gebruiken om levens te verbeteren in plaats van te vernietigen? Wat als we de middelen en technieken die nu naar militaire doelen gaan, zouden inzetten voor de gezondheidszorg, voor technologie die doven weer laat horen en blinden weer laat zien? Het is allemaal mogelijk, zolang we de juiste keuzes maken.

Stel je eens een wereld voor waarin we de enorme budgetten die nu aan bommen en raketten worden besteed, zouden gebruiken om mensen te genezen en levens te verbeteren. Wat als de grenzen die we nu verdedigen met wapens, zouden verdwijnen en we ons in plaats daarvan richten op het opheffen van de grenzen die mensen scheiden van kansen, gezondheid en welzijn? Dit is geen utopie; dit is een realiteit die we kunnen creëren als we onze prioriteiten verschuiven.

Een Oproep Tot Reflectie

Ik hoop dat Sandra deze prijs wint, niet alleen omdat ze het verdient, maar ook omdat ze een stem is voor echte verandering. Een verandering die begint bij onszelf, bij onze keuze om menselijk te blijven in een steeds meer geautomatiseerde wereld.

Laten we ons herinneren dat het niet alleen gaat om groei, maar om groei met een doel. Groei die de menselijkheid behoudt. Laten we streven naar een wereld waarin technologie ons ondersteunt, maar waarin de kern van ons handelen altijd gedreven wordt door oprechte, menselijke connecties.

Ik roep mijn volgers op om na te denken over waar ze hun stem aan geven, om te zoeken naar de echte verhalen achter de verzoeken die ze ontvangen. Want het is pas wanneer we de mens achter de technologie zien, dat we echte verandering kunnen realiseren. Sandra Ballij is zo’n mens, en daarom steun ik haar van harte.

Laten we samen blijven werken aan een wereld waarin ieder mens gezien en gehoord wordt. Stem op Sandra Ballij voor Changemaker 2024 via deze link.

Tot slot wil ik nog vermelden dat ik dit blog en de oproep om te stemmen heb geschreven met behulp van ChatGPT, maar de inhoud komt volledig voort uit mijn eigen hart, mijn ervaringen en menselijke gevoelens. Dit is de kern van het blog: het menselijke aspect blijft het belangrijkst, zelfs in een wereld die steeds meer door technologie gedreven wordt. Samen kunnen we deze technologie inzetten om de wereld echt beter te maken. Laten we de middelen die nu naar wapens en oorlog gaan, ombuigen naar gezondheid en welzijn voor iedereen.

Changemakers zoals Sandra Ballij laten zien dat dit mogelijk is – laten we ze steunen en samen het verschil maken.