¿Qué dice usted?

“¿Qué dice usted? Frappe latte o frappuccino?” denk ik dat ze vraagt. Haar lippen bewegen en ik probeer de woorden die ze spreekt in mijn hoofd te vormen. Zij begrijpt mij niet, ik versta geen woord van wat zij zegt. Grote platen plexiglas tussen ons blokkeren sowieso de geluidsgolven, waardoor communicatie bijna onmogelijk wordt.

De Spaanse klant voor me had hetzelfde probleem. Hij moest met gebaren en aanwijzingen, alsof hij een spelletje Hints speelde, duidelijk maken wat zijn bestelling was.

Op vakantie zijn in een ander land, met een andere taal, maakt communicatie al een uitdaging, laat staan als dan ook nog geluid minder goed binnen komt.

Hier op Mallorca zie ik op veel plekken nog steeds plexiglazen platen hangen bij de kassa’s, een overblijfsel uit het Corona-tijdperk denk ik.

Het voelt elke keer weer alsof we in een of ander gehoorexperiment zijn beland, bedoeld om ons te laten ervaren hoe het is om slechthorend te zijn. Hoeveel inspanning het kost om jezelf verstaanbaar te maken in zo’n barre akoestische omgeving. Hoeveel gebaren, woorden, aanwijzingen en gezichtsuitdrukkingen zijn nodig om informatie over te brengen?

Dit is zo’n moment waarin we een ACT-principe kunnen toepassen: het accepteren van de realiteit zoals die is, zonder ertegen te vechten. In plaats van te blijven haken in frustratie of ongemak, kunnen we onszelf afvragen: hoe kan ik op een waardevolle manier reageren, zelfs in deze lastige situatie?

Misschien betekent dat dat we onze creativiteit moeten gebruiken. Moeten we schrijven in plaats van spreken? Misschien via de mobiele telefoon onze bestelling doorgeven? Of gebaren gebruiken in plaats van woorden?

Het lijkt erop dat face-to-face communicatie steeds moeilijker wordt. Misschien worden de tips die we normaal gesproken aan slechthorenden geven nu voor iedereen nuttig. Daarom hier een paar van de meest gangbare:

Kijk elkaar aan en maak eerst oogcontact. Begin gewoon met “Hallo.” Dat herkent iedereen 😊.

Articuleer duidelijk. We halen veel informatie uit het mondbeeld; de visuele input is vaak sterker dan de auditieve. Het McGurk-effect laat dit duidelijk zien.

Ga naar elkaar toe als het nodig is om informatie in detail te kunnen doorgeven.

Welke tips heb jij nog?

Laten we de uitdagingen van nieuwe manieren van communiceren accepteren en ons richten op wat we wel kunnen doen om verbinding te maken, zelfs als het moeilijk is. Dit is een kans om bewust en aanwezig te blijven en om te leren hoe we effectief kunnen communiceren, ongeacht de omstandigheden.

Dit element voegt een ACT-perspectief toe door te benadrukken hoe acceptatie en het richten op wat waardevol is, kan helpen in uitdagende situaties.

“A mal tiempo, buena cara.”

Dit gezegde betekent letterlijk “Bij slecht weer, een goed gezicht”.😊 Het past goed bij de boodschap van acceptatie en positief reageren op uitdagingen die op ons levenspad zo voorbij komen.

Laag Frequent Geluid Hinder: Samen Op Zoek naar Oplossingen voor Geluidsoverlast in een Veranderende Wereld

In een tijd waarin energietransitie en woningnood urgente kwesties zijn, worden we ook geconfronteerd met de uitdagingen van geluidsoverlast. Het aanpakken van dit probleem vraagt om meer dan alleen technische oplossingen; het vereist een diepgaand begrip van hoe wij als mensen geluid ervaren en hoe deze ervaringen ons dagelijks leven beïnvloeden.

Horen is Meer dan het horen van Geluid

Geluidsoverlast gaat verder dan het meten van decibellen. Het is een complexe interactie tussen het fysieke geluid en hoe ons brein dit geluid verwerkt. Voor veel mensen kan geluid, vooral in de eigen woonomgeving, een bron van stress en onbehagen worden. Dit is niet slechts een kwestie van te veel geluid, maar ook van hoe we dit geluid ervaren en er mentaal mee omgaan.

De Belangrijke Rol van Acceptance and Commitment Therapy (ACT)

Een voorbeeld van hoe we deze complexe problematiek kunnen benaderen, vinden we in de toepassing van Acceptance and Commitment Therapy (ACT) bij gehoorproblemen. Recent onderzoek door Wang et al. (2022) toont aan dat ACT significant kan bijdragen aan het verminderen van klachten zoals tinnitus, angst en depressie bij mensen met gehoorproblemen. Deze vorm van therapie leert mensen anders om te gaan met hun gehoorproblemen, wat de negatieve impact ervan sterk kan verminderen. Dit laat zien dat de oplossing voor geluidsoverlast niet alleen ligt in technologie, maar ook in mentale ondersteuning.

De Kracht van Onze Gedachten: Hoe Ons Brein Geluid Beïnvloedt

Een fascinerend aspect van geluidservaring is de rol die ons brein speelt in hoe we geluid waarnemen en erop reageren. Het geniale van ons brein is dat onze gedachten en overtuigingen direct invloed kunnen hebben op ons gevoel en onze emoties. Wat we van een bepaald geluid vinden, kan bepalen hoe storend of dragelijk het voor ons is.

Neem bijvoorbeeld het geluid van een wasmachine. Als deze in je eigen appartement staat en je zelf controle hebt over wanneer hij draait, zal het geluid vaak veel minder storend aanvoelen. Je weet precies waarom en wanneer het geluid er is en kunt het desgewenst aanpassen of uitzetten. Maar als dezelfde wasmachine bij de buren draait, waar je geen controle over hebt, kan hetzelfde geluid plotseling heel irritant worden. Het voelt alsof je overgeleverd bent aan een externe factor waar je geen invloed op hebt, wat het geluid veel hinderlijker maakt.

Een ander voorbeeld is het constante geluid in een stad als New York, “the city that never sleeps”. Hier is geluid altijd aanwezig – het typische geluid van sirenes, verkeer en mensen die op straat leven. Voor de inwoners van New York wordt dit geluid vaak als een vanzelfsprekend onderdeel van het stadsleven gezien, een herkenbaar en zelfs geruststellend kenmerk van hun omgeving. Net zoals Amsterdam bekend staat om het rinkelen van trams, heeft elke grote stad een eigen geluid dat bijdraagt aan haar identiteit. Voor velen wordt dit stadsgeruis dan ook niet als hinderlijk ervaren, maar als een teken van levendigheid en activiteit. Het geluid wordt geassocieerd met positieve aspecten van het stedelijke leven, wat de ervaring ervan dragelijker maakt.

Deze voorbeelden onderstrepen hoe de context en de betekenis die we aan geluid geven, bepalen hoe we het ervaren. Het is niet alleen de fysieke aanwezigheid van geluid, maar hoe we erover denken, die onze reactie erop beïnvloedt.

Dit principe is ook de basis van therapieën zoals ACT, die mensen helpen hun relatie met storende geluiden te veranderen door hun gedachten en gevoelens te herstructureren. Het laat zien dat, hoewel geluid een fysieke realiteit is, de manier waarop we het ervaren sterk afhangt van onze mentale en emotionele reacties. Door inzicht te krijgen in deze processen, kunnen we leren om geluid op een manier te ervaren die minder belastend is, zelfs in situaties waar we geen directe controle hebben.

De Invloed van Media op Geluidservaring

Naast technologische en mentale benaderingen speelt de media een cruciale rol in hoe we geluid ervaren en interpreteren. De betekenis die we aan geluid koppelen, wordt namelijk sterk beïnvloed door de informatie die we tot ons nemen. Wat we lezen, horen, en zien in de media kan onze perceptie van geluid vormen en zelfs versterken.

Mensen die negatieve verhalen lezen over de mogelijke effecten van windturbines, kunnen al ongemak of zelfs fysieke klachten ervaren door enkel het zien van een windmolen. Dit illustreert hoe onze perceptie van geluid en onze fysieke reactie daarop niet alleen afhankelijk is van het geluid zelf, maar ook van de verwachtingen en overtuigingen die door externe informatiebronnen worden gevormd.

Wanneer media de nadruk legt op de negatieve aspecten van geluid, kan dit leiden tot een verhoogde gevoeligheid en angst, zelfs bij mensen die eerder geen last ervoeren. Dit maakt duidelijk hoe belangrijk het is dat geluidsoverlast op een evenwichtige en zorgvuldige manier wordt gepresenteerd. Door bewust om te gaan met hoe geluid in de media wordt besproken, kunnen we bijdragen aan een gezondere, minder stressvolle beleving van geluid in onze omgeving.

Samen Sterk: Interdisciplinaire Aanpak

De oplossing voor geluidsoverlast ligt in een brede, interdisciplinaire samenwerking. Of het nu gaat om het uitvoeren van nauwkeurige geluidsmetingen of om het inzetten van psychologische therapieën zoals ACT, elk aspect draagt bij aan een mogelijke oplossing. Nederland, met zijn kleinschaligheid en sterke netwerken, heeft de potentie om hierin een voortrekkersrol te spelen. Door samen te werken en kennis te delen, kunnen we effectieve strategieën ontwikkelen die wellicht zelfs internationaal als voorbeeld kunnen dienen.