Een Warm Welkom: Het Verhaal van Marjan en Sadia

Bij binnenkomst in de hal van Adelante worden de bezoekers verwelkomd door de geur van verse koffie, thee en heerlijke Limburgse vlaai. Marjan en Sadia staan samen achter een tafel, klaar om de gasten van het symposium hartelijk te ontvangen. Terwijl Marjan glimlachend koffie inschenkt, vraagt Sadia met een vriendelijke toon: “Mag ik u koffie of thee aanbieden?” Hun oprechte warmte en gastvrijheid zorgen ervoor dat iedereen zich meteen welkom voelt. Dit lijkt misschien een klein gebaar, maar het zet de toon voor een middag waarin niet alleen kennis, maar ook menselijk contact centraal staat.

De Kracht van Een Eerste Glimlach

Marjan en Sadia werken normaal gesproken in het restaurant van Adelante, maar vandaag dragen ze op een andere manier bij. Ze zijn trots om een deel van dit evenement te mogen zijn. Sadia helpt niet alleen met het inschenken van de koffie, maar maakt ook praatjes met de bezoekers. Haar nieuwsgierigheid naar tinnitus en wat het audiologisch centrum precies doet, is duidelijk merkbaar. “Het voelt goed om iets te kunnen bijdragen,” zegt ze met een warme glimlach. Door hun oprechte betrokkenheid en aandacht voelen de bezoekers zich meteen op hun gemak, en dit zorgt ervoor dat de middag op een open en toegankelijke manier van start kan gaan.

Het Welkomswoord: Wat We Samen Hebben Opgebouwd

Na het warme welkom door Marjan en Sadia begint de middag officieel met een woord van Tom Niesten, directeur van het audiologisch centrum, en Marinka Tomic, namens de commissie van Stichting Hoormij Limburg. Zij onderstrepen hoe waardevol de samenwerking tussen Adelante en Stichting Hoormij is en wat we samen hebben bereikt in de regio. Tom spreekt trots over het feit dat er geen wachtlijsten meer zijn voor tinnitusbehandelingen, iets wat in veel andere regio’s nog steeds een groot probleem is. Marinka benadrukt de nauwe samenwerking met de patiëntenvereniging, die ervoor zorgt dat mensen met gehoorklachten snel de juiste zorg kunnen vinden. Samen hebben we een zorgtraject opgebouwd dat mensen daadwerkelijk helpt op een moment dat ze het nodig hebben.

Een Middag van Kennis en Verbinding

Het symposium biedt naast het informatieve programma vooral ook ruimte voor ontmoeting en gesprek. Terwijl bezoekers luisteren naar presentaties over tinnitus, hyperacusis, misofonie en Laag Frequent Geluid hinder, staan collega’s van audiologie en communicatie klaar om vragen te beantwoorden en in gesprek te gaan met de aanwezigen. De laagdrempelige sfeer zorgt ervoor dat mensen zich vrij voelen om hun eigen ervaringen te delen en om advies te vragen over hun situatie.

Een bijzonder moment van de middag is het persoonlijke verhaal van Mariejet Konings, een ervaringsdeskundige, die vertelt over haar lange weg naar de juiste zorg. Haar verhaal over onzekerheid, het wachten op antwoorden en uiteindelijk het vinden van de juiste hulp, raakt de aanwezigen. Het leidt tot open gesprekken in de zaal, waarbij bezoekers hun eigen vragen en aanvullingen delen. Lotgenoten geven elkaar tips en advies, en de deskundigen van Adelante ondersteunen met waardevolle inzichten.

Lotgenoten en Deskundigheid Hand in Hand

De openheid van de bezoekers zorgt ervoor dat er waardevolle uitwisselingen ontstaan. Mensen die eerder ons tinnitusprogramma hebben gevolgd, delen hun ervaringen en beseffen dat het omgaan met gehoorklachten een continu proces is. Ze vertellen hoe belangrijk het is om nieuwe wegen te blijven zoeken en anderen daarbij te ondersteunen. Dit lotgenotencontact, gecombineerd met de expertise van ons team, zorgt voor een middag waarin kennis en menselijke steun hand in hand gaan.

Onze collega’s beantwoorden vragen op een laagdrempelige manier. Hun aanwezigheid en bereidheid om te luisteren zorgen ervoor dat bezoekers zich gehoord voelen. Het menselijke aspect van zorg komt hier sterk naar voren: het gaat niet alleen om informatie, maar om het bieden van een omgeving waarin mensen zich begrepen en gesteund voelen.

Dankbaarheid en Verbinding

Na afloop van de presentaties is er tijd voor een borrel met kleine snacks en drankjes. De ontspannen sfeer zorgt ervoor dat mensen blijven napraten over de onderwerpen die eerder op de dag zijn besproken. Bezoekers bedanken ons, maar ook elkaar, voor de waardevolle gesprekken en de steun die ze hebben ontvangen. De dankbaarheid en verbinding zijn overal voelbaar.

Wat begon met een hartelijk welkom door Marjan en Sadia, is uitgegroeid tot een middag van diepe verbondenheid en begrip. Het lijkt misschien een klein gebaar, maar het aanbieden van een kopje koffie of thee bij binnenkomst heeft de deuren geopend voor gesprekken die voor velen van onschatbare waarde zijn.

Een Moment van Reflectie

Aan het einde van de middag besef ik opnieuw hoe belangrijk het menselijke aspect is in alles wat we doen. Het welkomswoord van Tom Niesten en Marinka Tomic herinnerde ons eraan hoe waardevol de samenwerking tussen Adelante en Stichting Hoormij is. We hebben een zorgnetwerk opgebouwd waarin mensen snel de juiste hulp kunnen vinden, zonder dat ze op lange wachtlijsten terechtkomen. Maar net zo belangrijk zijn de kleine, persoonlijke momenten die ervoor zorgen dat mensen zich echt gezien en gehoord voelen.

Na afloop spreek ik Marjan en Sadia nog even persoonlijk aan. Ik vertel hen hoe belangrijk hun bijdrage is geweest. Hun glimlach en oprechte betrokkenheid hebben ervoor gezorgd dat de bezoekers zich welkom voelden. Het zijn die kleine momenten van contact die het verschil maken, en ik wil dit graag met anderen delen. Met hun toestemming maak ik een foto van ze, om die op de socials te plaatsen. Ik vertel hen dat ik hun verhaal wil verwerken in een blog, zodat iedereen kan zien hoe waardevol hun bijdrage is. Die glimlach van hen, die warmte waarmee ze iedereen begroetten, is van onschatbare waarde voor het succes van de middag.

Marjan, Sadia en onze collega’s hebben laten zien hoe een warm welkom en oprechte aandacht de basis vormen van goede zorg. Deze middag heeft ons allemaal doen inzien dat het menselijke contact van onschatbare waarde is. Een simpele glimlach en een luisterend oor kunnen het verschil maken. Het zijn die kleine gebaren die ervoor zorgen dat mensen zich verbonden voelen en dat zorg niet alleen effectief, maar ook menselijk is.

Het Belang van Complimenten: Hoe Ze Onze Kracht en Passie Voeden

In mijn werk als ACT-behandelaar en in gesprekken met collega’s, valt me steeds weer iets op: we vinden het moeilijk om complimenten écht binnen te laten komen.

Dit zie ik niet alleen in mijn dagelijkse werk, maar ook tijdens congressen, zoals de recente NVKF-conferentie FLOW. Daar stond niet alleen de toekomst van de medisch specialist en klinisch fysicus in 2035 centraal, maar ook de mens achter de specialist.

Wanneer je dieper ingaat op de vraag “Hoe gaat het met je?” En je het gaat hebben over hoe iemand zich voelt of hoe het werk gaat, valt vaak op hoe snel we in ons dagelijkse leven complimenten wegwuiven, terwijl we kritiek of feedback zwaar op ons laten wegen.

In ons transdisciplinaire tinnitusprogramma bij Adelante, waarin ik samen met maatschappelijk werkers en andere disciplines op alle vlakken inhoud geef aan de behandeling, neem ik als audioloog samen met de maatschappelijk werker het thema ‘Draagvlak, draagkracht en draaglast’ tot onze taak deelnemers mee te nemen in het zoeken naar de juiste balans. Hier draait het namelijk om het vinden van die balans in het leven. Met de metafoor van Het Glas illustreren we hoe we omgaan met belasting en druk en hoe belangrijk het is om deze balans te vinden, niet enkel bij tinnitus, maar voor iedereen. Een opvallend aspect hierbij is hoe we omgaan met feedback.

Collega Math Roex legt het elke keer zo uit: Complimenten lijken slechts 50 gram te wegen, terwijl kritiek aanvoelt als een gewicht van 10 kilo dat we met ons meedragen. We laten die kritiek diep binnenkomen, nemen het mee naar huis en liggen er soms nachten wakker van.

En dan die complimenten. Wat doen we daarmee? Vaak wuiven we ze weg met reacties zoals “Ach, dat doet toch iedereen!” of “Ik vind het gewoon leuk om te doen.” Hoe vaak hoor je echter iemand simpelweg zeggen: “Dank je, ik ben hier ook goed in.” Of sterker nog: “Dank je, ja, ik heb dit goed gedaan en eerlijk gezegd, niemand kan dit zo goed als ik!!!” Lach je nu? Herken je dat gevoel van ongemak, het idee dat je dit nooit zou durven zeggen?!😊

Maar juist dát is een belangrijk punt om bij stil te staan. In Acceptance and Commitment Therapy (ACT) leren we dat we onze gedachten niet altijd hoeven te volgen. Ons eigen verstand kan een sterke innerlijke criticus zijn die ons weerhoudt van het accepteren van complimenten. Binnen ACT geven we deze innerlijke stem vaak een naam om hem te herkennen en te relativeren. Bij mij heet hij professor Herman. Professor Herman is niet bepaald dol op complimenten. Hij is degene die, zodra ik er een krijg, fluistert: “Nou, Dyon, dat stelt toch eigenlijk niet zoveel voor?” of “Kom op! Iedereen kan dat toch?!” Hij is zelf altijd bereid om goedbedoelde kritiek te leveren, ook al was het misschien niet nodig. En complimenten? Geeft Herman zelden.

ACT leert ons om anders om te gaan met deze innerlijke stem. We erkennen dat Herman er is – en dat hij vaak uit bezorgdheid spreekt – maar we hoeven niet altijd naar die stem te luisteren. Wanneer iemand ons een compliment geeft, kunnen we ervoor kiezen om het echt binnen te laten komen, in plaats van het direct weg te wuiven door Herman de regie te geven. Probeer het eens: als je een compliment krijgt, merk dan op wat je verstand zegt, maar oefen jezelf erin om het compliment te accepteren. Zeg gewoon: “Dank je, dat heb ik inderdaad goed gedaan.” Laat die 50 gram van het compliment bewust toe, in plaats van dat het vervliegt door de tussenkomst van je verstand.

Zelf heb ik een map in mijn mailbox waarin ik alle complimenten verzamel die ik per mail ontvang. Map COMPLIMENTEN! Wanneer het even tegenzit, of wanneer professor Herman zich weer eens flink laat horen na een kritische opmerking, lees ik een paar van die complimenten terug. Dat helpt. Het herinnert me aan waar mijn talenten liggen en waarom ik doe wat ik doe. Dit sluit ook perfect aan bij de principes van ACT: door complimenten te aanvaarden en onze gedachten minder serieus te nemen, maken we ruimte voor positiviteit en handelen we meer in lijn met onze waarden.

Het is essentieel om complimenten met open armen te ontvangen. Want daarin schuilen je talenten en waarden. De dingen waar je goed in bent, zijn vaak ook de dingen die je leuk vindt om te doen. Dit is geen toeval. Sommige mensen zeggen: “Je kunt niet altijd doen wat je leuk vindt.” Maar ACT leert ons dat handelen vanuit je waarden – het doen van dingen die je belangrijk vindt en die je energie geven – zorgt voor meer balans en voldoening in het leven.

Voor managers en leidinggevenden is het in deze tijd, met het huidige personeelstekort, belangrijker dan ooit om medewerkers te helpen ontdekken waar hun talenten liggen. Het is niet meer voldoende om simpelweg opdrachten uit te delen; er moet een match worden gevonden tussen talent en werk. Wanneer je werkt vanuit je kernwaarden en talenten, voelt het werk bijna natuurlijk aan. Het kost wel energie, maar het levert ook energie op. Het creëert passie, kracht en oprechte interesse om te blijven groeien.

Dus, omarm die complimenten en merk op wat professor Herman – of hoe jouw innerlijke criticus ook heet – erover te zeggen heeft. Zet die 50 gram bewust op de weegschaal en voel hoe waardevol complimenten zijn. Want ze helpen je niet alleen om te ontdekken waar je goed in bent, maar ook om je te verbinden met je kernwaarden en wat jou energie en vreugde geeft.

Zo bouwen we niet alleen aan onze eigen draagkracht, maar ook aan een werkomgeving waarin talent, passie en persoonlijke groei centraal staan. En met ACT in gedachten leren we dat we niet altijd hoeven te luisteren naar de stem van ons verstand. We kunnen ervoor kiezen om complimenten te omarmen en de ruimte te geven die ze verdienen, zodat we verder kunnen groeien en ons verder kunnen ontwikkelen, zowel persoonlijk als professioneel.

Een Compliment voor Jou

En nu, voordat je dit afsluit, wil ik je graag een compliment geven. Want je hebt de tijd genomen om hierover te lezen en misschien herken je jezelf wel in wat ik beschrijf. Dat betekent dat je openstaat voor groei, voor reflectie en voor het omarmen van je eigen talenten. Dat is iets moois en waardevols. Dus, dank je wel voor jouw inzet en betrokkenheid. Jij bent goed in wat je doet en je hebt de kracht om steeds beter te worden – niet omdat iemand dat van je verwacht, maar omdat je de waarde ziet in wie je bent en wat je kunt bereiken.