Dag 2 (Deel 1) van het World Congress of Audiology: Een Diepgaande Discussie over Gehoorverlies, Ouderdom en Dementie

De tweede dag van het World Congress of Audiology startte met een boeiende rondetafel, waar vooraanstaande wetenschappers zich verdiepten in het verband tussen gehoorverlies, ouder worden en dementie. Centraal in de discussie stond de recente publicatie in The Lancet, die veel discussie heeft losgemaakt door gehoorverlies als een belangrijke risicofactor voor dementie te benoemen.

De Lancet Publicatie en Risicofactoren

De publicatie in The Lancet toonde aan dat gehoorverlies een significante risicofactor is voor het ontwikkelen van dementie. Het dragen van hoortoestellen om gehoorverlies te compenseren kan een positieve invloed hebben op cognitieve gezondheid, maar de discussie ging verder dan alleen de rol van hoortoestellen. Ook werd besproken hoe patiënten met zowel gehoorverlies als dementie het best kunnen worden begeleid tijdens gehooronderzoeken, bijvoorbeeld door gebruik te maken van methodes zoals ASSR Cortical Automatic Threshold Estimation (CATE). Deze methodes helpen om gehoorverlies objectief vast te stellen bij patiënten die moeite hebben met het geven van reacties, zoals mensen met dementie.

Correlatie is Geen Causaliteit

Een van de meest intrigerende punten in de discussie was het onderscheid tussen correlatie en causaliteit. Hoewel er een verband is tussen gehoorverlies en cognitieve achteruitgang, betekent dit niet automatisch dat gehoorverlies dementie veroorzaakt. Dit werd helder geïllustreerd met een eenvoudig maar krachtig voorbeeld: de verkoop van zonnebrillen en ijsjes stijgt vaak gelijktijdig, maar dit betekent niet dat het kopen van een zonnebril leidt tot de verkoop van ijsjes. Dit voorbeeld onderstreepte dat de relatie tussen gehoorverlies en dementie complex is en dat correlatie niet gelijkstaat aan causaliteit.

Het Complexe Samenspel van Risicofactoren

De discussie benadrukte dat het verband tussen gehoorverlies en cognitieve problemen wordt beïnvloed door een breed scala aan factoren. Opleidingsniveau, sociale activiteiten en lichamelijke conditie spelen allemaal een belangrijke rol. Mensen die gehoorverlies ervaren, lopen vaak het risico op sociaal isolement, wat op zijn beurt cognitieve achteruitgang kan versnellen doordat de hersenen minder worden geprikkeld. Hoortoestellen kunnen helpen om dit sociale isolement te voorkomen, maar ze bieden geen directe oplossing voor cognitieve achteruitgang.

De ACHIEVE Studie en Cognitieve Gezondheid

Tijdens de rondetafel werd ook de ACHIEVE studie besproken (Aging and Cognitive Health Evaluation in Elders). Nicholas Reed, een van de belangrijkste onderzoekers, presenteerde bevindingen die duidelijk maken dat er verschillen bestaan tussen hoortoestelgebruikers en niet-gebruikers, waarbij factoren zoals opleiding, beroep, sociale interacties en lichamelijke gezondheid een grote rol spelen in cognitieve risico’s. De studie toont aan dat het gebruik van hoortoestellen positieve effecten kan hebben, maar het is belangrijk om te benadrukken dat hoortoestellen niet zijn aangetoond als preventiemiddel tegen dementie.

Activering van het Brein en Sociale Interacties

Een intrigerende vraag uit het publiek leidde tot een levendige discussie: kan het gebruik van een hoortoestel, dat het horen gemakkelijker maakt, het brein minder uitdagen en zo juist nadelig zijn voor de cognitieve gezondheid? In de discussie werd verduidelijkt dat gehoorverlies vaak leidt tot sociaal isolement, wat resulteert in minder cognitieve stimulatie. Hoortoestellen helpen dit risico te verkleinen door mensen in staat te stellen deel te blijven nemen aan sociale activiteiten, waardoor hun brein actief blijft. Dit versterkt de overtuiging dat gehoorverlies veel verder reikt dan alleen de oren en dat het een grote impact heeft op iemands algehele gezondheid en welzijn.

Samenwerking Tussen Disciplines is Cruciaal

De conclusie van de rondetafel was duidelijk: samenwerking tussen verschillende vakgebieden is essentieel om het complexe verband tussen gehoorverlies en cognitieve achteruitgang volledig te begrijpen. We moeten voorzichtig zijn met het maken van te directe claims over hoortoestellen en dementiepreventie, zoals de bevindingen van The Lancet ook benadrukken.

Horen is zoveel meer dan alleen het vermogen om geluiden waar te nemen. Het raakt alle facetten van ons leven, van sociaal functioneren tot cognitieve gezondheid, en vraagt daarom om een holistische benadering die verder onderzoek en multidisciplinaire samenwerking vereist.

Horen is zo veel meer dan enkel de oren!

Dag 1 (deel 3) – Superior Semi Canal Dehiscence en het Third Mobile Window Syndrome

Vandaag stond er een mini-college op het programma over een fascinerend onderwerp: Superior Semi Canal Dehiscence (SSCD) en het Third Mobile Window Syndrome, gepresenteerd door niemand minder dan dr. Gehard Gianoli. Hij stond aan de wieg van de ontdekking van deze syndromen en heeft sindsdien talloze patiënten geholpen door zijn diepgaande kennis op dit gebied.

Vooral voor patiënten bij wie evenwichtsklachten worden uitgelokt door geluid, is het van belang om aan SSCD te denken. Dit fenomeen, waarbij geluid bepaalde evenwichtsproblemen initieert, staat bekend als het Tullio-effect. Het was ontzettend boeiend om Gianoli’s inzichten te horen en meer te leren over deze zeldzame maar ingrijpende aandoening. Zijn lezing gaf ons een dieper begrip van hoe SSCD een derde ‘mobiel venster’ creëert in het binnenoor, dat de normale functie van het gehoor en evenwicht verstoort.

Terwijl ik naar het college luisterde, dacht ik meteen aan onze Nederlandse expert op dit gebied: prof. dr. Stokroos, KNO-arts in het UMC Utrecht. Zijn werk rondom SSCD en vergelijkbare aandoeningen is onmisbaar in Nederland. Vooral het Large Vestibular Aqueduct Syndrome (LVAS), dat soortgelijke symptomen veroorzaakt, kwam ook in mij op. Dit onderstreept het belang van samenwerking met KNO-artsen bij complexe casussen van hyperacusis en tinnitus.

Gelukkig heb ik korte lijntjes met Robert Stokroos. We kennen elkaar nog uit de tijd dat ik mijn opleiding tot klinisch fysicus-audioloog volgde in het MUMC+. Het mooie van zo’n professionele relatie is dat ik hem eenvoudig kan mailen met een vraag over een casus, en binnen 24 uur heb ik een antwoord. Hij weet dat hij hetzelfde van mij kan verwachten, wat onze samenwerking zo prettig en effectief maakt.

Dit soort interacties, zowel op internationale congressen als op nationaal niveau, maakt ons werk extra boeiend. De passie om met onze kennis mensen te helpen en de bereidheid om expertise te delen, is wat ons vakgebied zo bijzonder maakt.

Samen kunnen we écht een verschil maken voor onze patiënten, door complexe problematiek zoals SSCD en tinnitus beter te begrijpen en effectief te behandelen.

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7477384/