Tijn heeft het voor elkaar.

Op NRC.nl las ik het volgende artikel:

https://www.nrc.nl/nieuws/2017/07/07/lieve-tijn-11735589-a1565950

Een artikel geschreven door Youp van ’t Hek zonder ook maar één keer een vloek. Een Youp van ’t Hek die nu pas door die kleine Tijn is gaan inzien waar het echt om draait in het leven. Een Youp van ’t Hek die zich nu zo tegen het einde van zijn eigen leven afvraagt: Wie is toch die God? 

Waarom moeten we eerst met de neus op feiten worden gedrukt, voordat we inzien wat er echt toe doet in dit leven?!

Hoeveel signalen hebben wij mensen nodig om in te zien dat er een goddelijke kracht bestaat, ook in onszelf? Het is alleen de keuze in onszelf om deze kracht tot uiting te laten komen.

Is het niet een wonder dat Tijn zo veel heeft kunnen betekenen voor anderen?

Hadden wij als mens niet iets kunnen betekenen voor Tijn? 

Een hersenstamtumor is nu nog zo complex dat wij als mens anno 2017 niet weten hoe het op te lossen is. 100 jaar geleden waren het tuberculose, pokken, mazelen, waar mensen op vroege leeftijd aan overleden. Toen in die tijd voelde mensen zich ook machteloos als er een kind, maar zelfs ook een volwassene de mazelen had.

Door wetenschappelijk onderzoek en heel veel onderzoekswerk zijn deze (kinder)ziektes voor ons in de westerse wereld vandaag de dag geen enkele bedreiging meer. Zo’n hersenstamtumor dus nog wel.

Als we ons nu eens met z’n allen gingen richten op wat er echt toe doet in dit leven?! 

Geen muren bouwen of lak hebben aan wetenschap! Geen Trumpiaans denken.

Maar kleur geven aan het leven dat ons gegeven is. Een klein gebaar van steun welk voor een ander groots mag zijn. Er überhaupt voor elkaar kunnen zijn.

Zodat een kind, heel lang gewoon een zorgeloos en blij kind kan zijn.

*********

Maar ook voor een volwassene kunnen wij iets betekenen.

Bij toeval ook de afgelopen week een bericht gekregen van vrienden die ik ken uit San Diego. Geraakt door dit bericht mijn reactie op FB hieronder.

De tekst spreekt voor zich:

When I was in San Diego I met one of the kindliest persons I have ever met in my life! Kerstin Robers.

Tell you why in a minute.

But now her husband, Marc, had a stroke, Marc has to recover, has to get a lot of rehabilitation. And then now one can see the inhuman healthcare system of the USA, there is no money from out of an insurance company to help Marc out. And with this Trump, it is getting worse and worse.

Now Kerstin herself had to start a charity fund to collect money for the healthcare recovery of Marc.

I can tell you, from out of a persective of the Netherlands this is so unreal, we almost can not imagine that this fund is necessary. But if life is not that lucky with you, and one has to deal with some heavy bumps on the road, then life is hard in the United States.

I can not safe the world, I can not change politics, I can not change this stupid mind of these insane rich people in this world who think that they are smart enough to keep all the money to themselves, all that I can not change. But what I can change is the world of people who are close to me, help them out, and even if it is a minor gift from out of my own perspective, even these minor gifts put together will have a giant impact on ones human life.

I hope I can convince you that if we even for now collect only with minor gifts together, then in the end the goal here is set in this funding will be achieved.
More than half of the money neccesary to get a good help to recover Marc is allready there, just about $3000 to go. To donate on gofundme.com is so easy. Even if it is just ONE DOLLAR of all of my friends here, then it is a thousand dollars in total!

So Please, if you want to donate just this ONE DOLLAR here you can find a link. And Please share it. So we can help Kerstin and her husband to make this life become once for all a life worth living.
Thank you!

gf.me/u/bbvnf8

**************************

Kerstin Roberts, she is one of the kindest people I have ever met. She gave to me so much, when I was in the states, not in money, but just what is important to get along in this world, no one ever did this to me in such a way. 

Kerstin was the Art director of the San Diego Art Institute at the time I was in the states. I met her in the museum of the living artist and because her roots are from Germany, we started to have a chat in German and that was just fun. But the end of this story was that she gave me this amazing opportunity to get this Art project in the museum!

Which was amazing! And very succesfull.

Kerstin was such an amazing person to work with. One thing as an example, to see how kind she is.

She had this very old, Classic Volvo car, without airco, in San Diego!

I think in the Netherlands it was not allowed to have this vehicle on the road, but for her this was a very important way to travel around, going to work and being independent on others. Traveling around to hospitals with her husband Marc, who was already having some healthproblems at that time.

But Kerstin intended on it that I got the keys of the Volvo and could travel along in San Diego to get my artstuff for this artproject.

Me, an artist from the Netherlands, me in a strange city, driving the Volvo around.

Kerstin is one of these people who will help you out, even if she is having almost nothing, even then she can give you the best.

So I an not into collecting money for charity, I am more to act for charity and change things to have no money problems at all, I think that in a basic way in healthcare it even should not be of any issue! But for now, and especially in the states, money is an issue to survive. And because I know Kerstin really well, I have given you this story, in the hope that even this ONE DOLLAR, will change Kerstin’s and Marc’s life a little bit in a good direction!
Thank you so much if you even have get it to this last sentence!:) 

Fff appen met…

Een speciale editie van de digitale nieuwsbrief van Stichting Hoormij afdeling Maastricht e.o.Gepubliceerd in “De Oetbeller” nr. 58

Fff appen met….Dyon Scheijen

Oetbeller: Hoi Dyon! Onlangs heb je op twee bijeenkomsten van ons een bijdrage geleverd. Op onze jaarvergadering van 14 maart zagen we je voor het eerst en was je inspiratie je werk als kunstschilder. Een andere keer praatte je vanuit je professie als audioloog, bij de voorlichting over Ménière in het MUMC+ op 24 maart. Hoe vond je het eigenlijk om deze lezingen te geven?

Dyon: Ik vond het erg leuk om aan deze bijeenkomsten mee te werken, vooral 14 maart was een heel bijzondere avond voor mij.

O: Wat maakte deze avond zo bijzonder behalve de leuke mensen van onze afdeling? 😉

D: Sowieso ken ik Sjef al langer omdat hij audicien is en ik audioloog. Hoe leuk is het om vanuit die vakgebieden met zintuigen bezig te kunnen zijn?! Bijzonder was ook dat deze lezing precies in de week van de TEFAF viel en ik hem in hartje Maastricht kon houden. Maar het meest speciale was toch wel het feit dat het de eerste keer was dat ik deze lezing “Art meets Science” gaf. In deze lezing komen mijn beroepen (kunstenaar en audioloog red.) én zintuigen samen. De lezing “Art meets Science” gaat over mijn ontwikkeling als professioneel kunstenaar en over hoe mijn beide beroepen “elkaar ontmoeten.” Tot nu toe kenden mensen mij óf als klinisch fysicus / audioloog van Adelante of als de kunstenaar achter Dyon Scheijen Art. In de lezing van 14 maart bracht ik voor het eerst deze twee entiteiten van mij samen voor een groter publiek. “Art meets Science” is een lezing over de bijzondere reis die ik gemaakt heb. Het gaat om mijn persoonlijke reis, namelijk mijn ontwikkeling tot kunstenaar. Maar ook de reis naar San Diego in de Verenigde Staten die voor mij heel veel betekend heeft, komt aan bod. Art meeting Science loopt als een rode draad door mijn verhaal. Zo werk ik op het moment aan een kunstwerk waarin ik akoestische elementen gebruik als doek voor dit kunstwerk. Het was erg bijzonder om hierover zulke positieve reacties te krijgen uit jullie publiek. Jullie herkenden je in mijn anekdote over mijn patiënten die wonen in grote, moderne appartementen. Zonder gordijnen, zonder vloerbedekking. Ruimtes met een slechte akoestiek dus, met veel echo. Er zijn best wat mensen die in dat soort omgevingen behoorlijk last hebben van een verminderd spraakverstaan. Hoe mooi was het dat een meneer in de zaal het nu pas volledig kon verklaren dat hij bij de ene zoon, die een moderne inrichting heeft, de familie minder goed kon verstaan dan bij de andere zoon die een oud Engelse inrichting heeft. Dat onderstreept mijn hypothese dat ik met mijn grote kunstwerken, van 2 bij soms wel 3 meter breed als akoestisch element in een woonkamer, de akoestiek kan verbeteren. Ik hoop dit binnenkort te onderzoeken met een meting. Ik heb ook al nieuwe verzoeken gehad om deze lezing nog eens te geven. Hoe leuk is dat!

O: Mooi verhaal Dyon! Nog een laatste vraag voor je. De afdeling zal later dit jaar een bezoek brengen aan jouw atelier. Wat kunnen we daarvan verwachten?

D: Ik zal dan mijn techniek van schilderen laten zien en verder een groot aantal van mijn werken. Je kunt dit bezoek zien als een logische vervolgstap op de lezing van 14 maart. Eerst hebben jullie mij horen vertellen over mijn werk, nu kunnen jullie het zelf zien en ervaren.

O: Dank voor dit App-interview Dyon! Als je meer wilt zien over Dyon zijn werk, kijk dan eens naar dit You Tube-filmpje: https://youtu.be/DVtSMPiwkVk, je kunt in YouTube ook gewoon Dyon Scheijen in de zoekbalk tikken en dan zie je al zijn filmpjes op een rij staan. Kijk ook op de website van Dyon: www.dyonscheijen.nl.

De bestuursleden van Stichting Hoormij Maastricht e.o. zijn:
Sjef Streukens, voorzitter en schrijver / samensteller van ‘de Oetbeller’
Koos Vaes, secretaris
Marinka Tomić, penningmeester en samensteller digitale nieuwsbrief
Hans Ader, bestuurslid en sociale media van afd. Maastricht e.o.
Harm Blondeau, bestuurslid

Interesse in een hardcopy van deze speciale editie van “De Oetbeller” mail dan naar: maastricht@stichtinghoormij.nl

Interesse in de lezing of heb jij een tip waar ik de lezing Art meets Science kan geven, laat van je horen!;)

Met enorm veel plezier wil ik het verhaal met een groter publiek delen.