Een Warm Welkom: Het Verhaal van Marjan en Sadia

Bij binnenkomst in de hal van Adelante worden de bezoekers verwelkomd door de geur van verse koffie, thee en heerlijke Limburgse vlaai. Marjan en Sadia staan samen achter een tafel, klaar om de gasten van het symposium hartelijk te ontvangen. Terwijl Marjan glimlachend koffie inschenkt, vraagt Sadia met een vriendelijke toon: “Mag ik u koffie of thee aanbieden?” Hun oprechte warmte en gastvrijheid zorgen ervoor dat iedereen zich meteen welkom voelt. Dit lijkt misschien een klein gebaar, maar het zet de toon voor een middag waarin niet alleen kennis, maar ook menselijk contact centraal staat.

De Kracht van Een Eerste Glimlach

Marjan en Sadia werken normaal gesproken in het restaurant van Adelante, maar vandaag dragen ze op een andere manier bij. Ze zijn trots om een deel van dit evenement te mogen zijn. Sadia helpt niet alleen met het inschenken van de koffie, maar maakt ook praatjes met de bezoekers. Haar nieuwsgierigheid naar tinnitus en wat het audiologisch centrum precies doet, is duidelijk merkbaar. “Het voelt goed om iets te kunnen bijdragen,” zegt ze met een warme glimlach. Door hun oprechte betrokkenheid en aandacht voelen de bezoekers zich meteen op hun gemak, en dit zorgt ervoor dat de middag op een open en toegankelijke manier van start kan gaan.

Het Welkomswoord: Wat We Samen Hebben Opgebouwd

Na het warme welkom door Marjan en Sadia begint de middag officieel met een woord van Tom Niesten, directeur van het audiologisch centrum, en Marinka Tomic, namens de commissie van Stichting Hoormij Limburg. Zij onderstrepen hoe waardevol de samenwerking tussen Adelante en Stichting Hoormij is en wat we samen hebben bereikt in de regio. Tom spreekt trots over het feit dat er geen wachtlijsten meer zijn voor tinnitusbehandelingen, iets wat in veel andere regio’s nog steeds een groot probleem is. Marinka benadrukt de nauwe samenwerking met de patiëntenvereniging, die ervoor zorgt dat mensen met gehoorklachten snel de juiste zorg kunnen vinden. Samen hebben we een zorgtraject opgebouwd dat mensen daadwerkelijk helpt op een moment dat ze het nodig hebben.

Een Middag van Kennis en Verbinding

Het symposium biedt naast het informatieve programma vooral ook ruimte voor ontmoeting en gesprek. Terwijl bezoekers luisteren naar presentaties over tinnitus, hyperacusis, misofonie en Laag Frequent Geluid hinder, staan collega’s van audiologie en communicatie klaar om vragen te beantwoorden en in gesprek te gaan met de aanwezigen. De laagdrempelige sfeer zorgt ervoor dat mensen zich vrij voelen om hun eigen ervaringen te delen en om advies te vragen over hun situatie.

Een bijzonder moment van de middag is het persoonlijke verhaal van Mariejet Konings, een ervaringsdeskundige, die vertelt over haar lange weg naar de juiste zorg. Haar verhaal over onzekerheid, het wachten op antwoorden en uiteindelijk het vinden van de juiste hulp, raakt de aanwezigen. Het leidt tot open gesprekken in de zaal, waarbij bezoekers hun eigen vragen en aanvullingen delen. Lotgenoten geven elkaar tips en advies, en de deskundigen van Adelante ondersteunen met waardevolle inzichten.

Lotgenoten en Deskundigheid Hand in Hand

De openheid van de bezoekers zorgt ervoor dat er waardevolle uitwisselingen ontstaan. Mensen die eerder ons tinnitusprogramma hebben gevolgd, delen hun ervaringen en beseffen dat het omgaan met gehoorklachten een continu proces is. Ze vertellen hoe belangrijk het is om nieuwe wegen te blijven zoeken en anderen daarbij te ondersteunen. Dit lotgenotencontact, gecombineerd met de expertise van ons team, zorgt voor een middag waarin kennis en menselijke steun hand in hand gaan.

Onze collega’s beantwoorden vragen op een laagdrempelige manier. Hun aanwezigheid en bereidheid om te luisteren zorgen ervoor dat bezoekers zich gehoord voelen. Het menselijke aspect van zorg komt hier sterk naar voren: het gaat niet alleen om informatie, maar om het bieden van een omgeving waarin mensen zich begrepen en gesteund voelen.

Dankbaarheid en Verbinding

Na afloop van de presentaties is er tijd voor een borrel met kleine snacks en drankjes. De ontspannen sfeer zorgt ervoor dat mensen blijven napraten over de onderwerpen die eerder op de dag zijn besproken. Bezoekers bedanken ons, maar ook elkaar, voor de waardevolle gesprekken en de steun die ze hebben ontvangen. De dankbaarheid en verbinding zijn overal voelbaar.

Wat begon met een hartelijk welkom door Marjan en Sadia, is uitgegroeid tot een middag van diepe verbondenheid en begrip. Het lijkt misschien een klein gebaar, maar het aanbieden van een kopje koffie of thee bij binnenkomst heeft de deuren geopend voor gesprekken die voor velen van onschatbare waarde zijn.

Een Moment van Reflectie

Aan het einde van de middag besef ik opnieuw hoe belangrijk het menselijke aspect is in alles wat we doen. Het welkomswoord van Tom Niesten en Marinka Tomic herinnerde ons eraan hoe waardevol de samenwerking tussen Adelante en Stichting Hoormij is. We hebben een zorgnetwerk opgebouwd waarin mensen snel de juiste hulp kunnen vinden, zonder dat ze op lange wachtlijsten terechtkomen. Maar net zo belangrijk zijn de kleine, persoonlijke momenten die ervoor zorgen dat mensen zich echt gezien en gehoord voelen.

Na afloop spreek ik Marjan en Sadia nog even persoonlijk aan. Ik vertel hen hoe belangrijk hun bijdrage is geweest. Hun glimlach en oprechte betrokkenheid hebben ervoor gezorgd dat de bezoekers zich welkom voelden. Het zijn die kleine momenten van contact die het verschil maken, en ik wil dit graag met anderen delen. Met hun toestemming maak ik een foto van ze, om die op de socials te plaatsen. Ik vertel hen dat ik hun verhaal wil verwerken in een blog, zodat iedereen kan zien hoe waardevol hun bijdrage is. Die glimlach van hen, die warmte waarmee ze iedereen begroetten, is van onschatbare waarde voor het succes van de middag.

Marjan, Sadia en onze collega’s hebben laten zien hoe een warm welkom en oprechte aandacht de basis vormen van goede zorg. Deze middag heeft ons allemaal doen inzien dat het menselijke contact van onschatbare waarde is. Een simpele glimlach en een luisterend oor kunnen het verschil maken. Het zijn die kleine gebaren die ervoor zorgen dat mensen zich verbonden voelen en dat zorg niet alleen effectief, maar ook menselijk is.

Dag 1 (deel 1) op het World Congress of Audiology: Wetenschap, Kliniek en de Kracht van Verhalen

De eerste dag van het World Congress of Audiology is aangebroken, en wat een evenement!

De locatie is indrukwekkend, maar met meer dan 2000 deelnemers uit 101 verschillende landen is het soms lastig om een plekje te vinden in de overvolle zalen.

Maar ik laat me niet ontmoedigen; het geeft me juist de kans om collega’s te spreken en interessante gesprekken te hebben. Zo kwam ik in gesprek met mijn zeer gewaardeerde collega Pim van Dijk. Één van de hoogleraren audiologie Nederland. Werkzaam aan wetenschappelijk onderzoek tinnitus UMC Groningen. Zijn enthousiasme en passie voor de audiologie deel ik uiteraard.

We doken meteen in een fascinerend gesprek over auditieve filters, de amygdala en het limbisch systeem.

De huidige onderzoeken naar implantaten op hersenstamniveau lijken veelbelovend en bieden nieuwe inzichten in de werking van het brein, met name bij eenzijdig dove patiënten. Of het nu gaat om aangeboren doofheid of verworven gehoorverlies, de gevolgen zijn vaak ingrijpend voor zowel het gehoor als de ervaring van tinnitus.

Pim en ik wisselden ideeën uit over hoe we de complexe netwerken in het brein beter kunnen begrijpen. Hij benadrukte dat er nog zoveel verbindingen te ontdekken zijn. Het begrijpen van hoe alles in elkaar grijpt is een enorme uitdaging. Maar juist deze complexiteit maakt het werk zo boeiend en belangrijk. We staan pas aan het begin van een lange weg.

Laagfrequent geluid: Een groeiend probleem

Tijdens ons gesprek kwam ik ook op een patiëntengroep die ik zie als een opkomend maatschappelijk probleem: mensen die last hebben van laagfrequent geluid (LFG). Deze vorm van hinder is bijzonder omdat het vaak niet van buitenaf komt, maar door het lichaam zelf wordt gegenereerd. Toch zijn patiënten vaak zo overtuigd van een externe bron dat het de behandeling bemoeilijkt.

Een casus die me recent bezighield, was een oudere dame van boven de 80. Ze was ervan overtuigd dat haar buurvrouw ’s nachts een bonkend geluid veroorzaakte dat ze alleen in haar rechteroor kon horen. Overdag had ze er minder last van, maar ’s nachts hield het haar uit haar slaap. Onderzoeken door de GGD en de omgevingsdienst Zuid-Limburg hadden echter geen externe geluidsbron aangetoond. Alles wees erop dat ze mogelijk leed aan laagfrequente tinnitus.

Om haar te helpen begrijpen dat het geluid waarschijnlijk van binnen kwam, nam ik haar en haar echtgenoot mee naar een van onze geluidsdichte audiocabines. Daar, in complete stilte, hoorde ze nog steeds het geluid aan haar rechterkant. Zelfs toen we 180 graden draaiden, bleef het geluid rechts. Hoewel dit een sterk bewijs was dat het geluid uit haar eigen systeem kwam, kon ze dat moeilijk accepteren. Haar man begreep het gelukkig wel en had vertrouwen in de behandeling, maar bij haar zelf bleef de overtuiging dat het extern was, hardnekkig bestaan.

Wetenschap en kliniek hand in hand

Terug in het gesprek met Pim vertelde ik hem hoe complex deze gevallen kunnen zijn, niet alleen vanwege de neurologische aspecten, maar ook door de psychologische componenten. Gedachten, overtuigingen en de steun van naasten spelen allemaal een rol in hoe iemand een auditief probleem ervaart. De echtgenoot van de oudere dame was bijvoorbeeld volledig overtuigd door mijn uitleg, maar ik zag ook zijn frustratie en uitputting. Het is zwaar om elke nacht te zien hoeveel zijn vrouw lijdt.

Pim luisterde aandachtig terwijl ik uitlegde hoe klinisch werk en wetenschappelijk onderzoek met elkaar verweven zijn. We kunnen niet zonder elkaar; alleen door samenwerking kunnen we nieuwe inzichten krijgen en effectievere behandelingen ontwikkelen.

Audiologie en Kunst een prachtige verbinding

Aan het einde van ons gesprek verraste Pim me met een interessante vraag: hoe zou ik het vinden om in een project waar hij was gevraagd een brug te slaan tussen audiologie en kunst? Of ik hier mijn steentje aan kon bijdragen?

Met een enorme smile op beider gezichten was het antwoord eigenlijk al te lezen. Die passie, die liefde in dit vak, maakt de verbinding in wat we als collega’s al hebben. Dit gesprek kon omdat we elkaar konden horen, zelfs met al dat geroezemoes op de achtergrond. Hierin kwam de audiologie, de basis van dit vak heel sterk terug.

En Kunst is bij uitstek een wereld waar het verhaal we elkaar te vertellen hebben de basis is waardoor er een waarde aan een object gegeven kan worden. Zo kan een klein vaasje van meer dan duizend jaar voor Christus een enorme waarde hebben en een Eifeltorentje als souveniertje uit Parijs net een Euro kosten. Maar stel dat datzelfde Eifeltorentje in handen was geweest van zeg, Celine Dion, bij de opening laatst van de Olympische Spelen, dan denk ik dat het meer waard zou zijn geweest. Het verhaal we er bij te vertellen hebben geeft de waarde aan het object.  

Ditzelfde principe geldt voor ons werk. Wat wij als audiologen doen, is niet alleen gebaseerd op wetenschap en technologie, maar ook op het verhaal dat we horen en begrijpen van onze patiënten. Het verhaal achter hun klachten is wat ons in staat stelt hen effectief te helpen. Dit gesprek over kunst en verhalen bracht ons terug naar de kern van audiologie: het vermogen om te luisteren en betekenis te geven aan wat we horen.

Met een glimlach op onze gezichten sloten we het gesprek af. We wisten allebei dat er nog zoveel te ontdekken valt, maar dit soort gesprekken en inzichten zijn wat dit vak zo waardevol maakt. Ik verheug me op meer van dit soort gesprekken de komende dagen op dit congres. Daar leer ik het meeste van.