Komt een 14-jarige op m’n spreekuur binnen: “Ik ben de vader van Tjeu en dit is zijn zus” en wijst op z’n moeder.
Met een big smile gaat die zitten.
En ik lig meteen dubbel en denk “Dit gaat een leuk gesprek worden!”
Tjeu heeft een periode van een ernstige tinnitusklachten doorgemaakt en samen met z’n moeder doorloopt hij stap 1 van onze tinnitusbehandeling.
Uitleg geven, inzicht, hem meenemen in het hoe en waarom.
Het gesprek verloopt bijzonder fijn, Tjeu stelt ontzettend slimme vragen. Weet er al heel veel van. Alleen mist hij nog het gehele overzicht. In een gesprek ben ik hem dat aan het geven.
Tjeu, maakt twee bijzonder leuke grappen tussendoor:
“Meneer, weet u hoe je een verliefd stel noemt op een bank?”.
“Wat is de smerigste muziekband van de wereld?”
Te grappig de antwoorden. Denk er maar eens even over na. Ik geef ze aan het eind.
Maar wat dit alles nu zo bijzonder maakt is…dit gesprek!
Deze jonge gast, coole gast van 14 jaar! De wereld ligt voor z’n voeten. Superslim en geïnteresseerd.
Tjeu heeft beiderzijds een flink gehoorverlies, 30% spraakverstaan bij een normaal gesprek. Met zijn oortjes in hoort Tjeu 100%! Kan ook alles gewoon heel goed volgen.
Zijn kracht zit in de interactie, het doorvragen, het hebben van een boeiend gesprek.
Horen is meer dan enkel de oren!
Hij is zo vol van wat ik hem allemaal te vertellen heb dat hij er een spreekbeurt over gaat houden. Op school zijn vriendjes en klasgenoten vertellen over het gehoor en hoe boeiend dat is. Zijn ogen twinkelen van vreugde.
Aan het eind staat die op en kijkt naar z’n moeder en zegt:
“Jammer dat je alleen obers fooi mag geven”. En knikt naar mij. 😂
Ik zeg: “Tjeu, dat wij zo’n tof gesprek hebben gehad is mij al heel veel waard! Knoop dat in je oren!”.
Een volgende afspraak staat nog gepland met vader en zus er bij, want zoals gebruikelijk in de stap 1 volgt er nog een tinnitus info bijeenkomst, maar bij kinderen doen we dat met enkel de ouders. Zus mag uiteraard mee, de kat laat die toch maar thuis. Want die wilde ook eigenlijk mee.
“Dan neem ik u de volgende keer muffins mee als dank, of hebt u liever vlaai?!” roept Tjeu vanuit de deuropening m’n spreekkamer in.
“Muffins zijn super!” Geef ik terug.
Met een big smile op z’n gezicht loopt Tjeu, zo stoer als hij is, naar buiten.
Hoe mooi een gesprek kan zijn. De kracht van de audiologie is mij zo duidelijk. Wat zo vanzelfsprekend lijkt is dat voor velen niet. Maar er is vanuit de audiologische zorg gelukkig zo veel mogelijk.
De antwoorden:
- BANKSTEL!😂
- ABBAAAAHHH!😂
Omwille van privacy is de naam en leeftijd aangepast.
Horen is meer dan enkel de oren!
