Spiegelende Groeipijnen: Een Reis van Onzekerheid naar Zelfverzekerdheid

Onlangs ontmoette ik een cliënt die worstelde met dezelfde onzekerheden die ik vroeger ook had. Het bracht een golf van herinneringen naar boven van toen ik net van de opleiding kwam en opkeek naar mijn senior collega’s die alles zo vloeiend leken te beheersen. Ik herinner me de momenten van onzekerheid, van mezelf dom voelen wanneer ik de verbanden nog niet zag. De verwachting die ik van mezelf had dat ik snel net zo goed moest zijn als zij, drukte zwaar op me.

Nu, jaren later, ben ik zelf een van de senioren. Met de wijsheid van ervaring zie ik dat die onzekerheid, dat zelfbeeld en die verwachtingen allemaal natuurlijke onderdelen zijn van het groeiproces. Meer nog, die “negatieve” gevoelens zijn een teken van hoe belangrijk het is voor ons om uit te blinken in ons vak. Ze wijzen op onze toewijding en ons verlangen om het beste te zijn.

Binnen Acceptance and Commitment Therapy (ACT) is er een belangrijk proces om hiermee aan de slag te gaan: het concept ZELF. Dit is precies waar ik de volgende sessie met mijn cliënt aan wil werken.

Ik vergelijk de reis van persoonlijke groei vaak met het beklimmen van een berg. In het begin, wanneer je aan de voet van de berg staat, lijkt de top onbereikbaar ver weg. De weg naar boven is vol uitdagingen en momenten van twijfel. Elke stap vooruit kan zwaar en ontmoedigend voelen, vooral wanneer je struikelt over rotsen van onzekerheid en zelftwijfel.

Maar zoals met elke bergbeklimming, leer je onderweg waardevolle lessen. Je ontdekt dat die ‘negatieve’ gevoelens – de vermoeidheid, de angst om te vallen – juist de signalen zijn die je waarschuwen om voorzichtig te zijn en je laten zien hoe belangrijk de top voor je is. Deze gevoelens begeleiden je, houden je scherp en gefocust op je doel.

In dit proces ga ik mijn eigen ervaringen gebruiken om de benodigde tools aan te reiken. Het doel is om niet alleen te groeien, maar ook om al dat negatieve om te zetten in iets positiefs. Dit is de kunst van ACT: het negatieve niet wegduwen, maar het omarmen en gebruiken als brandstof voor persoonlijke groei.

Het is een spiegelende ervaring om mijn cliënt te begeleiden. Het herinnert me eraan hoe ver ik zelf ben gekomen en hoe ik door deze reis mijn cliënten beter kan helpen. Onzekerheid en zelftwijfel zijn geen tekenen van zwakte, maar signalen van een diepgeworteld verlangen om te groeien en te excelleren. Door deze gevoelens te erkennen en te gebruiken, kunnen we onszelf en onze cliënten begeleiden naar een krachtigere, meer zelfverzekerde toekomst. En net als bij het bereiken van een bergtop, is de voldoening des te groter wanneer je terugkijkt op het pad dat je hebt afgelegd en de obstakels die je zelfs nodig had om sterker te worden.

Eén gedachte over “Spiegelende Groeipijnen: Een Reis van Onzekerheid naar Zelfverzekerdheid”

  1. Het moeilijke van bergen beklimmen is het dalen

    Wie dromen nastreeft mag zijn idealen nooit verwaarlozen

    Wie trots naar zich zelve luistert hoort altijd de ruis van zijn eigen angsten
    @hub

Reacties zijn gesloten.