Op zoek naar een kompas: Een persoonlijke reis met ACT


Nog net geen dertig, vers van de opleiding af en altijd alles van thuis uit meegekregen. “Nog nooit echte tegenslagen gehad,” zo geeft deze millennial zelf al aan.

Woont nog bij ouders, heeft enkele weken geleden de eerste echte relatie verbroken en twijfelt ook weer aan die tweede baan die nog geen half jaar geleden gestart is. Hij twijfelt zelfs of de opleiding die hij gevolgd heeft wel de juiste was. Twijfels alom.

Hij geeft het leven nu een zesje, maar zou graag een negen willen hebben. Toch loopt hij, met een zee van tijd nog voor zich en alle mogelijkheden open, helemaal vast. Hij weet het niet meer en zit in zak en as.

Als een stuurloos schip op een woeste zee, gaat zijn gevoel van links naar rechts. Hij vindt nergens houvast in de woelige tijd die nu komen gaat.

En hij is niet alleen, zo veel leeftijdsgenoten die met grote levensvragen stuurloos ronddobberen op die woeste zee en niet weten hoe verder of waar naartoe.

Gelukkig is zijn werkgever bekend met ACT en ziet de kwaliteiten die verborgen liggen in de mens achter die medewerker die nu zoekende is naar dat kompas.

De wereld ligt aan zijn voeten, alles is mogelijk, maar hij weet niet wat te doen.

Voor de deur staan levensgrote keuzes te wachten: een nieuwe eigen plek vinden, loopbaanplannen met wel of niet compleet iets anders gaan doen? De huidige relatie is verbroken, maar wat is dan wel belangrijk in de volgende relatie? Keuzes die volledig vrij zijn, maar zo onzeker maken en wat als er straks grote life-events op dat pad komen die er zo maar nog eens even bij gaan zijn? Het verkeer van rechts, zoals mijn collega maatschappelijk werk dat altijd noemt. Gebeurtenissen waarbij enkel een paar woorden nodig zijn om te weten hoeveel impact dit op het leven heeft: verlies van dierbaren, verlies van baan, ernstige ziekte. Hoe sterk is hij dan?

We hebben er allemaal mee te maken, al die facetten die het leven het leven maken.

Continu gelukkig zijn, dat is het streven, dat wordt ons als een wortel ook voorgehouden. Social media, reclames, verhalen die verteld worden op verjaardagen zijn meestal heel erg rooskleurig.

Gelukkig biedt ACT mooie tools waarin dat kompas dat zo hard nodig is te vinden zal zijn. Tegenslagen, angsten en onzekerheden zelfs deel van het proces gaan zijn en niet worden gezien als grote monsters die het geluksgevoel wegnemen, maar als motoren die kracht gaan geven. Deze in eerste instantie ongenodigde ervaringen en gevoelens juist de elementen zijn die groei mogelijk maken en nieuwe belangrijke paden laten ontdekken.

Dat het nu in zak en as zitten hem de weg naar een kennismaking met ACT mogelijk heeft gemaakt en hem de motivatie geeft om er nu zelf iets aan te willen gaan doen, dat maakt die eerste belangrijke stap al mogelijk: hulp zoeken, openstaan voor nieuwe inzichten.

Die onzekerheid, angst, en dat stemmetje in zijn hoofd moeten eveneens deel gaan uitmaken van dat proces en gaat er gewoon bijhoren, zelfs nodig zijn om de belangrijkste stappen in dat leven überhaupt te kunnen gaan zetten.

Alleen al dit inzicht verworven te hebben in dit kennismakingsgesprek maakt dat er vertrouwen is ontstaan om dat nieuwe pad te kunnen bewandelen. Het als een uitdaging zien, een persoonlijke reis die zelfs door regen en wind mooie plekken gaat laten ontdekken. Na die regen (cliché) komt er toch echt ook ooit weer die blauwe lucht en zon te voorschijn, sterker nog, met wat oefeningen zijn die er straks altijd wel te vinden, in jezelf.

Ik kijk er enorm naar uit om samen op die ontdekkingstocht te gaan, daar waar ik als gids mag leiden. Uitleg mag geven, verhalen vertellen, en getuige mag zijn van bijzondere momenten die life-changing zijn.

Ook ik heb er alle vertrouwen in, omdat ik die nieuwsgierigheid zie, die intrinsieke motivatie om ervoor te willen gaan.

Zin in!

#millennial #onzekerheid #ontdekkingstocht #ACT #persoonlijkgroei

Het Empathische Tijdperk: Een Diepgaande Blik op Empathie in Wereldleiderschap en Samenleving

In een tijdperk waarin de wereld schreeuwt om verbinding en begrip, komen stemmen op die de kracht van empathie benadrukken als een cruciale eigenschap voor zowel wereldleiders als individuen in de samenleving. Recentelijk woonde ik een inspirerende lezing bij van Dr. Ankie Hoefnagels, lector Global Mindset, waarin zij de rol van empathie in wereldleiderschap belichtte.

Een van de interessante concepten die naar voren kwam, was het idee van “Ikkigheid”, zoals benoemd door Dirk de Wachter. Dit concept onderstreept het belang van het overstijgen van het individuele ego ten gunste van collectieve belangen en empathie voor anderen.

Het Curling Ouders onderzoek benadrukt een belangrijke waarheid: tegenslag is essentieel voor persoonlijke groei. Het zijn juist de obstakels en uitdagingen die ons de kracht geven om te groeien en onze veerkracht te ontwikkelen.

Empathie is niet alleen een passieve emotie, maar eerder een spier die moet worden getraind. Het gaat verder dan sympathie of medeleven; het omvat actief luisteren, begrip tonen en handelen naar de behoeften van anderen.

Frans de Waal’s onderzoek naar empathie bij apen toont aan dat empathie een fundamentele pijler is voor vrede en harmonie in de samenleving. Zijn werk onderstreept het belang van empathie als een krachtig instrument voor sociale cohesie.

Martin Boeber’s idee van “uitroperspectief” daagt ons uit om buiten onszelf te kijken en de wereld te zien vanuit het perspectief van anderen. Dit vergroot ons empathisch vermogen en bevordert een meer inclusieve samenleving.

De recente opkomst van empathische wereldleiders, zoals Jacinda Ardern, onderstreept de roep om leiderschap gebaseerd op mededogen en begrip. Deze leiders tonen aan dat empathie niet alleen een wenselijke eigenschap is, maar een noodzakelijke voorwaarde voor effectief leiderschap in de moderne wereld.

Arlie Russell Hochschild’s ervaringen in het hart van Trump-stemmend Amerika illustreren het belang van empathie bij het begrijpen van verschillende perspectieven en het overbruggen van verdeeldheid in de samenleving.

Nick Cave’s persoonlijke ervaring met het tonen van empathie in een tijd van crisis benadrukt de kracht van muziek en kunst als middel tot verbinding en troost.

In een wereld die steeds meer wordt geconfronteerd met complexe uitdagingen, is empathie de lijm die ons verbindt en ons in staat stelt om samen te groeien en te gedijen. Laten we daarom streven naar een samenleving en leiderschap gebaseerd op begrip, mededogen en actie.

Dr. Hoefnagels toont op haar titelpagina van deze lezing een kunstwerk van de Franse kunstenaar JR.

Aan de Mexicaanse zijde van de stalen muur tussen de Verenigde Staten en Mexico prijkt namelijk een twintig meter hoge foto van een peuter die over de muur heen gluurt. Het kind, liefkozend “Kikito” genoemd, lijkt de muur vast te grijpen met zijn handjes.

Dit kunstwerk is een krachtig statement van JR, die met zijn werk de menselijke aspecten van grenzen en migratie wil benadrukken.

“Kunst also vredespil”, zoals de onlangs te vroeg overleden primatoloog, Frans de Waal de kracht van kunst altijd heeft gezien.