Categorie: Wetenschap

Vrijdag de dertiende

Vrijdag de 13de, zullen we maar zeggen.

Zit je twee uur in de trein naar Utrecht. Met m’n drukke agenda had ik mij voorgenomen die tijd nog te gebruiken om mijn presentatie te finetunen. Dat doe ik wel vaker. Het laatste moment nog even creatieve invallen of nog net de laatste actualiteiten toevoegen aan een lezing.

Zo ook deze keer, ik had plaatjes met aandacht voor Misofonie Nederland, ik had een dia met extra de punten van aandacht voor tinnitus bij kinderen, de niet interessante dia’s toch maar verwijderd. Alles bij elkaar zag ik dat ik te veel dia’s had, dus nog wat meer verwijderd, want liever in een rustig tempo iets vertellen dan dat ik als een sneltrein er doorheen moet gaan. Nog wat overgangen beter laten lopen. Dia’s in volgorde veranderd. Klaar.

Dacht ik.

Nog nooit problemen gehad met het aansluiten van mijn laptop op welke beamer of ander systeem dan ook. Maar nu, nu ging het dan een keer goed mis. De techniek liet mij helemaal in de steek, op geen enkele manier was er de koppeling te maken met de beamer. Aan uit, esc, control en F3, niets veranderde ook maar iets, het scherm bleef zwart.

Gelukkig, had ik vorige week die geniale ingeving gehad om de lezing die ik voorbereid had al op stick te zetten, want stel je voor dat…, dan heb ik in ieder geval een power point versie, zo dacht ik nog. Want ik werk met Apple, dus sowieso moet die Keynote versie dan nog eerst geëxporteerd worden naar een Power Point document om het bestand überhaupt te kunnen gebruiken.

Maar ja, in die oude versie, geen aanpassingen, geen nieuwe dia’s, geen aandacht voor tijd.

Improviseren maar! Kijken wat er komt en daar een passend verhaal bij vertellen en omwille van tijd de vaart er goed inhouden. En dat alles met toch ook nog de rode draad volgen en aandacht houden voor het thema; Kinderen en tinnitus.

Vrijdag de dertiende, zullen we maar zeggen.

Misophonia

Yesterday I was participating at the first conference about Misophonia.

From my dear friends and colleagues Jacqui Sheldrake and her son Nick Lee, directors of the Tinnitus and Hyperacusis Center, London I am so happy to know the story behind the word Misophonia.

Guy Lee, the grandfarther of Nick, was a classicist, he taught Latin at St John’s College in Cambridge, he and Pawel Jastreboff, the funder of the Tinnitus Retraining Therapy, needed a word that meant in a kind of word “reaction to sound” and they sat and chatted over a cup of tea and a piece of cake one afternoon and then Lee thought it up.

Miso means “hatred of” comes from Ancient Greek and phonia means “sound” or “speech” and is a long known medical term.

It was because the Americans couldn’t be told they had phonophobia by an audiologist as phobias were of course the domain of the psychologist. Even if the psychologist is the discipline where treatment is the best way to go, a person should first be motivated and getting insights in how complex the hearingsystem works. So there we have the essential part of a good Misophonia treatment, a interdisciplinairy approach where both, audiology and psychology meet eachother.

So Misophonia, it sounded right and so all the professionals started to use this word as part of decreased sound tolerance in the 1990s. and now still it will be used in the future.