Categorie: audiologie

Dag 2 (Deel 3) – World Congress of Audiology; Het Onzichtbare binnen de Audiologie

De tweede dag van het World Congress of Audiology zit er bijna op en ook dit laatste blok in de late middag biedt weer een schat aan nieuwe inzichten. Het thema “Hearing Aids: Age-Related Minimal and Mild Hearing Losses” leverde ontzettend boeiende lezingen op, die onze kijk op gehoorverlies opnieuw onder de loep nemen.

Extended High-Frequency Hearing Losses: een onderbelicht probleem?

Mishra Srikanta uit de Verenigde Staten hield een intrigerende presentatie over gehoorverlies in de hogere frequenties, die we vaak over het hoofd zien.

Normaal gesproken meten we het gehoor tot 8 kHz, maar Srikanta benadrukte het belang van het onderzoeken van gehoorverliezen boven de 8 kHz, zelfs wanneer het gehoor onder die grens nog perfect in orde is. Uit de studie bleek dat 64% van de 18- tot 65-jarigen met een gehoorverlies in de extended high-frequencies (EHF) problemen ervaren bij spraakverstaan in lawaai. Het meten van 16 kHz kan een belangrijke voorspeller zijn van EHF-verlies, wat aanleiding zou moeten zijn om patiënten eerder te monitoren. Achteruitgang in dit gebied kan namelijk snel gaan.

Persoonlijk miste ik in dit blok wel wat aandacht voor milde gehoorverliezen bij mensen die nog in de werkende zijn. Juist voor hen kunnen vroege interventies eveneens van groot belang zijn. Arbeid en Gehoor wordt helemaal niet belicht tijdens dit congres, wat naar mijn mening veel meer aandacht mag krijgen.

In een van deze lezingen werd een dia getoond waarop enkel een hele oude dame te zien was, dat naar mijn mening het stigma voedt dat gehoorproblemen ten gevolge van leeftijd enkel bij ouderen voorkomt. Terwijl net 50+ ook al vaak een verhoogde luisterinspanning moeten leveren en zich daar niet bewust van zijn. Ik heb het in mijn spreekuur bijvoorbeeld niet over ouderdomsslechthorendheid, maar leeftijdsgerelateerde slechthorendheid en dat proces begint al veel eerder dan tachtig jaar. Grappig is dat ik tachtigjarige op m’n spreekuur heb die een ernstig gehoorverlies hebben en zeker een hoortoestel nodig hebben, maar dan nog steeds zeggen: “Een hoortoestel?! ik?!! Dat is toch wat voor ouderen!”. Vorige week nog een tachtiger jarige mevrouw en haar man tegen mij: “Succes! Want ze is nogal koppig!”.

Mild Hearing Loss: Belangrijk, maar onderschat

Timmer uit Australië presenteerde een grootschalige studie onder 8,500 volwassenen. Hieruit bleek dat mensen met een mild gehoorverlies zeker baat kunnen hebben bij gehoorapparaten. Echter, veel mensen die deze apparaten niet gebruiken, doen dit omdat ze simpelweg niet op de hoogte zijn van hun gehoorverlies. Daarnaast komen zij vaak niet in aanmerking voor vergoeding, wat een extra drempel opwerpt. Dat geeft ook wat discussie.

Interessant is dat het stigma rondom het dragen van hoortoestellen gelukkig aan het veranderen is. Het probleem ligt namelijk niet zozeer bij het apparaat zelf, maar eerder bij de associatie met gehoorverlies. Dit wordt nog steeds gezien als een teken van ouderdom of uitsluiting. Laat daar een hoortoestel dan helpen dat probleem op te lossen.

Noise Exposure: Een onzichtbaar risico

Het volgende blok draaide om geluidsexposure en vooral het risico dat muzikanten en bezoekers van muziekevenementen lopen.

Dr. Katya Freire maakte duidelijk dat deze groep niet alleen een verhoogd risico heeft op gehoorverlies, maar vooral op gehoorklachten, zoals tinnitus, hyperacusis, overgevoeligheid.

Opvallend genoeg hebben zangers zelfs een hoger risico op gehoorklachten dan drummers!

Freire deed enkele belangrijke aanbevelingen voor het meten van het gehoor van muzikanten, zoals het testen tot 20 kHz en het meten van OAE’s (Otoakoestische Emissies). Ze waarschuwde ook voor de gevaren van in-ear monitors, die het volume op het trommelvlies tot wel 120 dB kunnen laten oplopen. Zeker als deze maar in één oor gebruikt worden, wat blijkbaar in Portugal en Brazilië waar de studies verlopen, heel gebruikelijk is.

Tijdens de sessie werd ook kort in de aansluitende discussie besproken dat mensen in drukke ruimtes vaak luider gaan praten. Ook dat zijn hoge volumes. Er werd geopperd om dit wellicht met noise reduction toe te passen, zodat het algemene volume niet omhoog hoeft. Een interessante suggestie die werd genoemd, was dat zelfs platforms zoals Zoom de ruiscompressie kunnen aanpassen om de geluidskwaliteit te verbeteren.

De Verwoestende Impact van Geluid: Van Mijnwerkers tot Conflictgebieden

Liepollo Ntlikoana’s onderzoek naar de impact van geluidsexpositie bij mijnwerkers in Zuid-Afrika legt de ernstige risico’s bloot waarmee deze arbeiders dagelijks te maken hebben. De constante blootstelling aan harde machines en explosies kan leiden tot blijvend gehoorverlies en ernstige gezondheidsproblemen. Deze situatie vraagt om dringende aandacht en maatregelen om de werkomstandigheden veiliger te maken. Met groot respect luister ik naar haar verhaal.

De effecten van schadelijke geluidsexpositie zijn echter niet beperkt tot de mijnen. Ondanks dat we nu de hele dag ondergedompeld zijn in de audiologie, krijg ik toch ook wel mee dat de situatie in het Midden Oosten begint te escaleren. Daarom mijn gedachte aan de mensen in oorlogsgebieden, waar bommen en raketten continu inslaan, zijn de fysieke en mentale gevolgen van extreme geluidsoverlast minstens zo verwoestend. Wellicht zelfs nog meer, want die impact op een mens is meer dan enkel horen.

Het contrast tussen deze harde realiteit en bijvoorbeeld de geluidsoverlast van het uitgaanspubliek is voor mij enorm. Terwijl feestgangers zich zorgen maken over het genieten van muziek in clubs, het volume, zijn er mensen die hun gehoor en welzijn verliezen door oorlogsgeweld of gevaarlijke arbeidsomstandigheden. Deze werelden staan zo ver van elkaar, maar beide tonen hoe geluid een ingrijpende invloed kan hebben op de menselijke gezondheid.

Op hoop van zegen dat vrede, harmonie en respect naar elkaar ooit mag komen.

Gehoord worden, een luisterend oor…

Innovatieve ideeën uit een gesprek

Tussendoor had ik een inspirerend gesprek met Jan-Willem Wasmann, waarbij we spraken over de rol van AI binnen de audiologie. We deelden ons enthousiasme over de toenemende aandacht voor geluidsexposure, vooral in de muziekindustrie. Jan-Willem stelde voor om, met behulp van de app SoundPrint, geluidsintensiteiten in openbare ruimtes te meten, maar die app gebruik ik al een hele lange tijd. Een idee dat hij graag verder wilde ontwikkelen: op een festival zou iedereen zijn smartphone kunnen inzetten om een real-time beeld te krijgen van de geluidsniveaus. Een prachtig idee, maar de uitvoering vereist wel investeerders en subsidies. Mochten we die vinden, hier twee collega’s die mee willen denken.😊

Sowieso is de App SoundPrint een aanrader, elk restaurant kun je een “Sound Print” geven, een geluidsintensiteit wordt er dan gemeten en vastgelegd. Hoe meer mensen deze app gebruiken hoe beter “de kaart” wordt.

Tinnitus: een complexe puzzel

Na de pauze stond een sessie over tinnitus op het programma: “Neural Correlations of Tinnitus in Humans”. Fatima Husain uit de Verenigde Staten presenteerde haar onderzoek, waarbij ze met rusttoestand fMRI de neurale netwerken achter tinnitus probeerde te ontrafelen. Ondanks meer dan 100 studies blijft tinnitus een lastig te onderzoeken fenomeen, vooral omdat de groep patiënten erg heterogeen is. Leeftijd, opleiding, gender, werkstatus en nog veel meer factoren spelen mee. Bovendien is ons brein complex en reageren verschillende gebieden op uiteenlopende prikkels.

Het laatste blok: Hidden Hearing Loss

De dag werd afgesloten met een blok over “Hidden Hearing Loss,” waarbij onder meer de perifere en centrale gevolgen van spraak-in-ruis problemen werden besproken. Termen als synaptische reparatie, inner en outer hair cells, glutamaat en ADHD vlogen over het scherm. Het was te veel om nog te verwerken en eerlijk gezegd verloor ik hier en daar de draad. Mijn energie was op en ik besefte dat het tijd was voor rust.

Morgen weer een nieuwe dag vol inzichten!

Deze tweede dag was gevuld met fascinerende lezingen en ontmoetingen. Het is duidelijk dat de audiologische wereld voortdurend in beweging is, met steeds meer aandacht voor verborgen problemen en innovatieve oplossingen. Ik kijk uit naar wat dag drie ons zal brengen!

Dag 2 (Deel 1) van het World Congress of Audiology: Een Diepgaande Discussie over Gehoorverlies, Ouderdom en Dementie

De tweede dag van het World Congress of Audiology startte met een boeiende rondetafel, waar vooraanstaande wetenschappers zich verdiepten in het verband tussen gehoorverlies, ouder worden en dementie. Centraal in de discussie stond de recente publicatie in The Lancet, die veel discussie heeft losgemaakt door gehoorverlies als een belangrijke risicofactor voor dementie te benoemen.

De Lancet Publicatie en Risicofactoren

De publicatie in The Lancet toonde aan dat gehoorverlies een significante risicofactor is voor het ontwikkelen van dementie. Het dragen van hoortoestellen om gehoorverlies te compenseren kan een positieve invloed hebben op cognitieve gezondheid, maar de discussie ging verder dan alleen de rol van hoortoestellen. Ook werd besproken hoe patiënten met zowel gehoorverlies als dementie het best kunnen worden begeleid tijdens gehooronderzoeken, bijvoorbeeld door gebruik te maken van methodes zoals ASSR Cortical Automatic Threshold Estimation (CATE). Deze methodes helpen om gehoorverlies objectief vast te stellen bij patiënten die moeite hebben met het geven van reacties, zoals mensen met dementie.

Correlatie is Geen Causaliteit

Een van de meest intrigerende punten in de discussie was het onderscheid tussen correlatie en causaliteit. Hoewel er een verband is tussen gehoorverlies en cognitieve achteruitgang, betekent dit niet automatisch dat gehoorverlies dementie veroorzaakt. Dit werd helder geïllustreerd met een eenvoudig maar krachtig voorbeeld: de verkoop van zonnebrillen en ijsjes stijgt vaak gelijktijdig, maar dit betekent niet dat het kopen van een zonnebril leidt tot de verkoop van ijsjes. Dit voorbeeld onderstreepte dat de relatie tussen gehoorverlies en dementie complex is en dat correlatie niet gelijkstaat aan causaliteit.

Het Complexe Samenspel van Risicofactoren

De discussie benadrukte dat het verband tussen gehoorverlies en cognitieve problemen wordt beïnvloed door een breed scala aan factoren. Opleidingsniveau, sociale activiteiten en lichamelijke conditie spelen allemaal een belangrijke rol. Mensen die gehoorverlies ervaren, lopen vaak het risico op sociaal isolement, wat op zijn beurt cognitieve achteruitgang kan versnellen doordat de hersenen minder worden geprikkeld. Hoortoestellen kunnen helpen om dit sociale isolement te voorkomen, maar ze bieden geen directe oplossing voor cognitieve achteruitgang.

De ACHIEVE Studie en Cognitieve Gezondheid

Tijdens de rondetafel werd ook de ACHIEVE studie besproken (Aging and Cognitive Health Evaluation in Elders). Nicholas Reed, een van de belangrijkste onderzoekers, presenteerde bevindingen die duidelijk maken dat er verschillen bestaan tussen hoortoestelgebruikers en niet-gebruikers, waarbij factoren zoals opleiding, beroep, sociale interacties en lichamelijke gezondheid een grote rol spelen in cognitieve risico’s. De studie toont aan dat het gebruik van hoortoestellen positieve effecten kan hebben, maar het is belangrijk om te benadrukken dat hoortoestellen niet zijn aangetoond als preventiemiddel tegen dementie.

Activering van het Brein en Sociale Interacties

Een intrigerende vraag uit het publiek leidde tot een levendige discussie: kan het gebruik van een hoortoestel, dat het horen gemakkelijker maakt, het brein minder uitdagen en zo juist nadelig zijn voor de cognitieve gezondheid? In de discussie werd verduidelijkt dat gehoorverlies vaak leidt tot sociaal isolement, wat resulteert in minder cognitieve stimulatie. Hoortoestellen helpen dit risico te verkleinen door mensen in staat te stellen deel te blijven nemen aan sociale activiteiten, waardoor hun brein actief blijft. Dit versterkt de overtuiging dat gehoorverlies veel verder reikt dan alleen de oren en dat het een grote impact heeft op iemands algehele gezondheid en welzijn.

Samenwerking Tussen Disciplines is Cruciaal

De conclusie van de rondetafel was duidelijk: samenwerking tussen verschillende vakgebieden is essentieel om het complexe verband tussen gehoorverlies en cognitieve achteruitgang volledig te begrijpen. We moeten voorzichtig zijn met het maken van te directe claims over hoortoestellen en dementiepreventie, zoals de bevindingen van The Lancet ook benadrukken.

Horen is zoveel meer dan alleen het vermogen om geluiden waar te nemen. Het raakt alle facetten van ons leven, van sociaal functioneren tot cognitieve gezondheid, en vraagt daarom om een holistische benadering die verder onderzoek en multidisciplinaire samenwerking vereist.

Horen is zo veel meer dan enkel de oren!