Maand: januari 2019

75 jaar wordt ze vandaag (26 januari 2018), mijn allerliefste moeder. Mijn moeder waar ik zo veel van geleerd heb en gelukkig nog steeds. Niet enkel van wat ze mij en m’n twee broers allemaal weer keer op keer opnieuw gezegd heeft; belangrijke lessen voor het leven, waar we op moeten letten, waar we rekening mee moeten houden, maar vooral ook het voorbeeld zij ons altijd gegeven heeft.

75 jaar, 48 jaar is ze al mijn moeder, zorgen dat ze zich maakt, nog steeds, om haar kinderen en nu ook haar kleinkinderen. Het blijft een moeder in hart en nieren.

Ik hoop zo dat ze trots mag en kan zijn op wat ze ons allemaal meegegeven heeft. Dat ze mag genieten van wat ze van ons als mens gemaakt heeft.

Kinderen opvoeden is echt niet makkelijk. Zeker niet als moeder. Sorry, dit is niet gender-proof, maar ik denk dat er een verschil zit in hoe een vader hierin staat ten opzichte van een moeder. Moeders zijn toch vaker zorgzamer en maken zich zorgen over van alles. Vaders ook wel, maar meer van “Het komt goed”, “Die redt zich wel”.

Ik ga haar vandaag een groot boeket bloemen geven en een heel dikke knuffel en kussen, met de woorden dat ik van haar houd.

En dit blog schrijf ik in de hoop dat er jongeren zijn die dit mogen lezen, hun bewust te maken dat moeders het altijd goed bedoelen, dat als je jong bent je vaak er zo maar van uitgaat dat ze nog lang te leven hebben en het gevoel een moeder en vader hebben zo vanzelfsprekend is. Je er niet bij stil staat dat het zo de 75ste verjaardag kan zijn en de momenten dat je dan nog kunt laten blijken dat je dankbaar bent, steeds waardevoller worden.

Als je dat gevoel eerder te pakken hebt, je eerder bewust bent van hoe bijzonder dat is, dat je daardoor net veel bewuster die mooie momenten samen te delen hebt. Om straks, later, in de hoop veel later, mooie herinneringen te hebben en je jouw ouders in je hart een warme plek kunt geven, om ze nooit en te nimmer te kunnen verliezen. Dan zullen ze voor altijd bij je zijn.