“First Man”. Wat een film!
Neil Armstrong, als mens. De offers die hij bracht om zijn missie te voltooien. De twijfels, de angsten, het waarom.
Maar het gaat niet enkel om de persoon Neil Armstrong, het is meer dan dat. De film laat ook de kwetsbaarheid en klunzigheid van ons als mens zien, van de andere kant ook de kracht en de kennis, de ongelofelijke slimheid waarmee met de kennis van natuurkunde, wiskunde en scheikunde überhaupt ruimtevaart mogelijk is.
Waarom?
Neil zei het, onze twee Nederlandse astronauten zeiden het, letterlijk komt het ook hier weer opnieuw in deze film naar voren; wetenschap geeft ons een ander perspectief.
Als je vanuit de ruimte naar moeder Aarde kijkt, pas dan zie je de kwetsbaarheid van dit leven. Dat dunne schilletje atmosfeer rondom ons dat deze wereld beschermt tegen al die gevaren vanuit de ruimte, de chemie en fysica die dit mooie leven bedreigen. Zonder zuurstof alleen al is leven niet mogelijk. Maar is er te veel en komt er ook maar één vlammetje bij is het je dood. Test-missie Gemini waar 3 astronauten levend in de cabine verbranden, ook die gebeurtenis komt in de film voor.
“Wij zijn allemaal astronauten” zei André Kuipers op het college hij gaf in het Openlucht theater hier in Valkenburg. Moeder Aarde is onze ruimtecapsule. En we zullen het hier met z’n alle moeten doen.
Neil, André, Wubbo Ockels, spraken erover, kijken vanuit het andere perspectief dat ons aan het denken zet. Wubbo Ockels die het zelfs probeert op zijn sterfbed om met woorden het ons zo duidelijk te maken en daarmee mensen hoopt te inspireren goed te doen.
Ik schreef er na dat college van André Kuipers in 2016 al een blog over.
Benieuwd naar wat die boodschap is?
Wil je weten waarom we wellicht vakken als wis-, natuur- en scheikunde hebben? Waarom ruimtevaart zo belangrijk is?
Wat is überhaupt het doel van al dit?
Lees hier een samenvatting van het college astronaut Kuipers:
