De verjaardagstaart

 

Vrijdag 18 maart 2016. Naar aanleiding van leuke berichtjes op Facebook had ik deze reactie geschreven, nu ik het weer lees is het goed om er bij stil te staan, vandaar dat ik het bericht hier nog eens deel.

Lieve lieve mensen,

Dank voor al jullie reacties en de cadeautjes die ik ontvangen heb!

Het leven is een feest, maar de slingers moet je zelf ophangen?!!

No way!

Het is zó leuk als het een keer voor je gedaan wordt!

En het leven is geen feest! Als ik zie hoeveel jonge levenslustige mensen de laatste tijd ons verlaten hebben, de doffe ellende elke dag in nieuws en in de wereldpolitiek.

Net misschien daarom is het goed om toch bewust je verjaardag te vieren. Niet per se als feest, maar je zelf bewust te zijn van datgene wat je hebt. En dat je er weer een jaartje bij mocht hebben.  Dankbaar te zijn voor het stukje taart dat je al had, hebt en elke dag viert dat je nog een stukje mag.

Het leven is pas mooi als je genoeg mensen om je heen hebt waarvan je zeker weet dat die jou lief hebben, dat je gezond mag zijn en de mogelijkheid hebt om er überhaupt te kunnen zijn, te zijn als een mooi mens.

Dankbaar te zijn voor de kleine cadeautjes die je krijgt, al is het enkel één woord; “gefeliciteerd” met een smiley er bij.

Bij toeval had ik deze keer verlof op mijn verjaardag, dat is me goed bevallen. Normaal laat ik deze dag het liefst aan mij voorbij gaan. Er geen aandacht aan geven.

Nu op een vrijdag, mijn vaste vrije dag, ben ik dus een keer thuis op mijn verjaardag.

Één van mijn collega’s (maatschappelijk werker) doet dat al jaren, op zijn verjaardag verlof nemen, het vieren met zijn gezin, met enkel degene die het dichtste bij hem staan. Niet groots, maar vooral bewust dankbaar te zijn op die dag.

Want die taart van het leven gaat langzaam op, beetje bij beetje.  Bewust genieten van elk stukje! Mmmmmm….

Want op is op!